ΣΚΕΨΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ
ΣΥΜΩΝΗ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥΕκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ Simone Katramadou Η επιθυμία της Συμώνης Κατραμάδου να αναβιώσει μία άγνωστη σε πολλούς αναγνώστες σελίδα της πραγματικής ιστορίας του γενέθλιου τόπου της τελεσφορεί εδώ με την ολοκλήρωση αυτού του αναγνώσματος. Ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα που έχει λάβει και καταπιάνεται με την ιστορία της νήσου Λέσβου τον 1ον π.Χ. αιώνα όταν οι Ρωμαίοι προελαύνουν ανενόχλητοι και κατακτούν εδάφη, περιλαμβανομένης της Λεσβιακής Γης. Η μυθιστορία ολοκληρώνεται σημειολογικά με την Ανατολή
Είναι φορές που παίρνεις στα χέρια σου ένα βιβλίο χωρίς να υποθέτεις πώς θα εξελιχθεί η ανάγνωσή του, όταν ξαφνικά μετά τις πρώτες του σελίδες διαισθάνεσαι ότι στα χέρια σου κρατάς έναν ανεκτίμητο θησαυρό. Έναν θησαυρό που δε φανταζόσουν ότι μπορεί να χωρέσει μέσα του και που ρουφάς κάθε του λέξη με λαιμαργία, θέλοντας να τον γευτείς, να τον απολαύσεις, να τον ευχαριστηθείς.Η Colleen Hoover, χάρισε στο κοινό της ένα
Η μεγάλη περιπέτεια της ζωής. Κάθε μυθιστόρημα αυτό περιγράφει. Δανείζεται η Τέσυ Μπάιλα για τίτλο την πρώτη φράση του αριστουργηματικού βιβλίου του Χέρμαν Μέλβιλ «Μόμπι Ντικ», ενός βιβλίου που περιγράφει με μοναδικό τρόπο αυτήν ακριβώς την περιπέτεια, άρχισε να γράφει το συγκεκριμένο μυθιστόρημα θέλοντας να ανασυστήσει μια εποχή μέσα από τα μάτια δύο φαινομενικά αντίθετων κόσμων, που όμως κρύβουν μέσα τους κοινούς τόπους πολιτισμού, μοιράζονται τα ίδια χώματα και έχουν
Φίδια, φωτιές, θανατικά, αυτοκτονίες, δαγκώματα σκορπιών, πουκάμισα της έχιδνας, δαγκαμένο αντίχειρα, κομμένα δάχτυλα, μια δεκαεπτάχρονη θα καεί όπως η λαμπάδα, το παιδί της Γερακίνας που δεν σαράντισε, ένα κορίτσι που θα μείνει ανύπαντρο, συμφορές που δεν τέλεψαν, κατάρες, όρκοι θεμελίωσαν τη φάρα του Γιαννακού και της Γερακίνας το 1775, στην κωμόπολη Αρναία του Χολομώντα της Χαλκιδικής.Το σπιτικό του μελισσοκόμου Γιαννακού φιλοξένησε δύο μέρες τον καλόγερο Πατρο-Κοσμά, που κουβαλούσε μαζί του
Η ποίηση είναι μια lingua franca μέσα από την οποία επικοινωνούμε, προβληματιζόμαστε, βυθιζόμαστε σε χώρους εσωτερικούς, χρόνους φανταστικούς, απολαμβάνουμε αρμονία λόγου, αισθητική. Η ποιητική πράξη εστιάζει στην αυτοέκφραση. Με εργαλείο τις λέξεις προβάλλει ευαισθησίες, αποθέτει ερωτήσεις, κρίσεις. Σε όποιον καταφεύγει στην παρηγορία της, δίνει την ευκαιρία αναδημιουργίας του κόσμου, μιας ιδεατής του πρόσληψης, αλλά και μιας αποκλίνουσας ως προς τη μορφή έκφρασης. Γι’ αυτό και είναι πράξη ηδονική, ανακαλυπτική, λυτρωτική,
Κ.Λίχνος -Εκπαιδευτικοί και παιδιά των ΚΔΑΠ Δήμου Ξηρομέρου, Εικονογράφηση: Β.Καπάδαη, Επιστ.Επιμέλεια: Δρ.Μ.Σακουφάκη Εκδόσεις άπαρσις (Παιδικό) 2022 σελ.34Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς Το βιβλίο αυτό δημιουργήθηκε με αγάπη και θέληση, πρωτίστως από τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς των 4 Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης-Αστακού, Κανδήλας, Φυτειών και Παλαιομάνινας-του Δήμου Ξηρομέρου Αιτωλοκαρνανίας.Αποτέλεσε το παιδαγωγικό έργο του προγράμματος Αγωγής Υγείας για την χρησιμότητα των Εμβολίων στο πλαίσιο της Πανελλήνιας Εκστρατείας για τα αντιβιοτικά και τα εμβόλια
Το βιβλίο που θα σας παρουσιάσω σήμερα, έχει κεντρικό ήρωα τον Κινέα. Πρόκειται για τον νεαρό Αθηναίο αξιωματικό του ιππικού, ο οποίος πολέμησε στο πλευρό του Αλέξανδρου του Μέγα, στις επιτυχημένες μάχες κατά των Περσών στη Μικρά Ασία, που γράφτηκαν στην ιστορία. Ο Κινέας με διάκριση στην μάχη της Ισσού το 333 π.Χ., ικανοποιεί τον Αλέξανδρο, όπου μετέπειτα τον τοποθετεί σε μια επίλεκτη μονάδα ιππικού αλλά, ο τελευταίος 6 χρόνια
Γράφει: Ο Κώστας ΤραχανάςΟι Στοχασμοί για την Κοινότητα έχουν δομηθεί ως πείραμα κατανόησης και προσανατολισμού σ ΄ έναν κόσμο που έρχεται από το μέλλον. Ο συγγραφέας κατασκευάζει την Κοινότητα, σχεδιάζει τα πλάσματα που θα την κατοικήσουν, παρουσιάζει μια πιθανή ιστορία της και τις μυθολογικές απαρχές της. Διακριτά αφηγηματικά νήματα φωτίζουν τη σύλληψη και τη λειτουργία της Κοινότητας μέσα από την εστίαση σε τροχιές ιδεών και προσώπων, αυτοβιογραφικές αναμνήσεις, αντικείμενα τέχνης.
«Επειδή για τον Ισίδωρο το πιο σημαντικό ήταν το συναισθηματικό αποτύπωμα ενός βιβλίου στην ψυχή, ό,τι απομένει χαραγμένο επάνω της όταν κλείσει και η τελευταία σελίδα». «Πόσοι άνθρωποι περνούν από τη ζωή μας και ποτέ δε θα τους ξαναδούμε, σκέφτηκα. Άλλοι εμφανίζονται για λίγο, κι άλλοι μένουν δίπλα μας περισσότερο. Άλλοι γίνονται σημαντικοί κι άλλοι χάνονται, έτσι ακριβώς όπως ήρθαν. Βιαστικά. Με κάποιους δενόμαστε, κι ούτε δίνουμε σημασία σε άλλους.
σελ.276 (22η χιλιάδα)Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς Υπάρχουν λέξεις που έχουν μυστική ζωή και είναι επικίνδυνες όπως: Οικογένεια, εξ αδιαιρέτου, ζήλια, έρωτας, πάθος, πόλεμος, ειρήνη, θάνατος, πένθος, αρρώστιες, βάσανα, προδοσίες, απιστίες, αποτυχία, έκπληξη, διακοπές, γάμοι, διαζύγια, μπάσταρδο, γιατί, πένθος, φυγή, μίσος, μικρότητες, θυμός, συγγνώμη…Καθένα από αυτά και όλα μαζί. Είναι ο ήχος των λέξεων. Είναι όλες οι επικίνδυνες λέξεις μαζί. Είναι το μυστήριο, ο πόλεμος και η ειρήνη μαζί. Είναι η
