ΣΚΕΨΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ
1960. Τρία ήταν τα γνωστά ονόματα των οικογενειών της Χώρας της Άνδρου: οι γαιοκτήμονες Δελαγραμμάτικα, οι αξιοπρεπείς Βαλμάδες, οι εφοπλιστές Γαλανοί. Η Λεώνη της οικογένειας των Βαλμάδων, θέλει να γίνει η πρώτη κυρά στο νησί. Το κλειδί ήταν να την ερωτευτεί ο Μάξιμος Γαλανός, με σπουδές στην Ευρώπη, που είχε γυρίσει για να ανοίξει σχολείο στη Χώρα με δικά του κεφάλαια, γιος του Ζαννή Γαλανού του βουλευτή, ο οποίος έπαιζε
Ο συγγραφέας αναφέρεται σε αυτό το βιβλίο για την ειδυλλιακή τοποθεσία Betshtesgaden, στις Βαυαρικές Άλπεις και σε υψόμετρο 1000 μέτρων, επί της οποίας δεσπόζει η «φωλιά του αετού» (Kehlsteinhaus) καθώς αποτελεί ένα από τα σημεία σύμβολα του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού παρελθόντος. Ο συγγραφέας επισκέφθηκε την περιοχή και εκεί συνέλαβε την ιδέα ενασχολήσεώς του με τον τόπο, την ιστορία του και κατ΄ επέκταση με ιστορικές αναφορές οι οποίες συνδέουν τον πλέον διάσημο
ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ 24γράμματα Το ιστορικό μυθιστόρημα είναι ένα μάθημα ιστορίας στην πιο ευχάριστη αναγνωστική μορφή του, το οποίο, μέσα από τη μυθοπλασία που εμπλέκεται, απαλλάσσεται από την “ξύλινη γλώσσα” και αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η Δήμητρα Παπαναστασοπούλου, με την πολύχρονη και σταθερά σημαντική παρουσία στον λογοτεχνικό χώρο, έχει αφήσει το αποτύπωμα της στη συγγραφική αυτή κατηγορία. Επιστρέφει εδώ με ένα κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο περιέχει πολλά βέβαια στοιχεία ιστορικά, σαφώς
Μετάφραση: ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΣΟΦΙΑ Γράφει η Βιργινία Αυγερινού «…Απέμεναν πέντε ημέρες για τα Χριστούγεννα και μια κλωστή χειμωνιάτικης μαγείας στροβιλιζόταν σαν σπείρα στον αέρα. Πλεκόταν στροβιλιστά γύρω από τον κόσμο σαν μια αόρατη κορδέλα, τυλίγοντας το κάθε πλάσμα σε έναν περιποιημένο φιόγκο, ενώνοντάς τα όλα μαζί. Κανείς δε γνώριζε ακόμη πως η αόρατη κορδέλα κάπου τους οδηγούσε· πως τους έδενε όλους μαζί σε μια χιονισμένη χριστουγεννιάτικη περιπέτεια…» Μετά το μαγικό βιβλίο
Ο πάτερ Λίβυος αναφέρει στο βιβλίο αυτό κάποια θέματα ψυχοθεραπείας, ηθικής, χριστιανικής πνευματικότητας και αυτογνωσίας.Γιατί αρνούμαστε να ζήσουμε;Είμαστε ζωντανοί ή απλώς επιβιώνουμε;Υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν στα τριάντα κι απλώς τους θάβουν στα ογδόντα τους…Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη φοβάται τον θάνατο. Τόσο γιατί είμαστε θνητοί και φθαρτοί όσο και διότι έχουμε πλαστεί για την αιωνιότητα. Φοβούνται τον θάνατο περισσότερο εκείνοι που φοβούνται τη ζωή. Ο φόβος του θανάτου είναι
ΣΥΜΩΝΗ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥΕκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ Simone Katramadou Η επιθυμία της Συμώνης Κατραμάδου να αναβιώσει μία άγνωστη σε πολλούς αναγνώστες σελίδα της πραγματικής ιστορίας του γενέθλιου τόπου της τελεσφορεί εδώ με την ολοκλήρωση αυτού του αναγνώσματος. Ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα που έχει λάβει και καταπιάνεται με την ιστορία της νήσου Λέσβου τον 1ον π.Χ. αιώνα όταν οι Ρωμαίοι προελαύνουν ανενόχλητοι και κατακτούν εδάφη, περιλαμβανομένης της Λεσβιακής Γης. Η μυθιστορία ολοκληρώνεται σημειολογικά με την Ανατολή
Είναι φορές που παίρνεις στα χέρια σου ένα βιβλίο χωρίς να υποθέτεις πώς θα εξελιχθεί η ανάγνωσή του, όταν ξαφνικά μετά τις πρώτες του σελίδες διαισθάνεσαι ότι στα χέρια σου κρατάς έναν ανεκτίμητο θησαυρό. Έναν θησαυρό που δε φανταζόσουν ότι μπορεί να χωρέσει μέσα του και που ρουφάς κάθε του λέξη με λαιμαργία, θέλοντας να τον γευτείς, να τον απολαύσεις, να τον ευχαριστηθείς.Η Colleen Hoover, χάρισε στο κοινό της ένα
Η μεγάλη περιπέτεια της ζωής. Κάθε μυθιστόρημα αυτό περιγράφει. Δανείζεται η Τέσυ Μπάιλα για τίτλο την πρώτη φράση του αριστουργηματικού βιβλίου του Χέρμαν Μέλβιλ «Μόμπι Ντικ», ενός βιβλίου που περιγράφει με μοναδικό τρόπο αυτήν ακριβώς την περιπέτεια, άρχισε να γράφει το συγκεκριμένο μυθιστόρημα θέλοντας να ανασυστήσει μια εποχή μέσα από τα μάτια δύο φαινομενικά αντίθετων κόσμων, που όμως κρύβουν μέσα τους κοινούς τόπους πολιτισμού, μοιράζονται τα ίδια χώματα και έχουν
Φίδια, φωτιές, θανατικά, αυτοκτονίες, δαγκώματα σκορπιών, πουκάμισα της έχιδνας, δαγκαμένο αντίχειρα, κομμένα δάχτυλα, μια δεκαεπτάχρονη θα καεί όπως η λαμπάδα, το παιδί της Γερακίνας που δεν σαράντισε, ένα κορίτσι που θα μείνει ανύπαντρο, συμφορές που δεν τέλεψαν, κατάρες, όρκοι θεμελίωσαν τη φάρα του Γιαννακού και της Γερακίνας το 1775, στην κωμόπολη Αρναία του Χολομώντα της Χαλκιδικής.Το σπιτικό του μελισσοκόμου Γιαννακού φιλοξένησε δύο μέρες τον καλόγερο Πατρο-Κοσμά, που κουβαλούσε μαζί του
Η ποίηση είναι μια lingua franca μέσα από την οποία επικοινωνούμε, προβληματιζόμαστε, βυθιζόμαστε σε χώρους εσωτερικούς, χρόνους φανταστικούς, απολαμβάνουμε αρμονία λόγου, αισθητική. Η ποιητική πράξη εστιάζει στην αυτοέκφραση. Με εργαλείο τις λέξεις προβάλλει ευαισθησίες, αποθέτει ερωτήσεις, κρίσεις. Σε όποιον καταφεύγει στην παρηγορία της, δίνει την ευκαιρία αναδημιουργίας του κόσμου, μιας ιδεατής του πρόσληψης, αλλά και μιας αποκλίνουσας ως προς τη μορφή έκφρασης. Γι’ αυτό και είναι πράξη ηδονική, ανακαλυπτική, λυτρωτική,
