Ο Αύγουστος του 1922, είναι για πολλούς ο μήνας της απώλειας… ένας από αυτούς είναι και ο Νικήτας, ένας πράος και υπομονετικός πατέρας, ο οποίος έχει γιο τον Κωνσταντή, έναν επιρρεπή και μαλθακό νέο που καλλιεργεί μαζί με τον πατέρα του καπνό.
Στο σπίτι τους φιλοξενούν από χρόνια την Παγώνα, μια ψυχοκόρη όμορφη και αεικίνητη, που τους φροντίζει και τους αγαπά, σαν οικογένειά της.
Σε εκείνες τις εποχές που οι γονείς έχουν σε όλα το πρώτο λόγο και αντίλογος δε χωρά, ο Νικήτας συμφώνησε με τον Λευτέρη από το Αϊδίνιο, να παντρευτεί ο Κωνσταντής με τη Μηλιάνθη ή Μηλιώ, κι ας τρέφει ο τελευταίος τρυφερά αισθήματα για την Παγώνα, ο λόγος του πατέρα την εποχή εκείνη, ήτανε νόμος…


Η Μηλιώ, ένα κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο, μια ψυχρή και άχρωμη γυναίκα που βασάνιζε την Παγώνα όταν οι άντρες του σπιτιού έλειπαν από το σπίτι, γέννησε δυο αγόρια, χαροποιώντας στο έπακρο τόσο τον παππού, όσο και τον πατέρα.
Όμως, οι εποχές ήταν γεμάτες αναβρασμό και κανένας δε μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε. Η επίθεση στο Αϊδίνιο και ο θάνατος σάρωσε τα πάντα δίχως έλεος τόσο αναπάντεχα και χωρίς πολλές εξηγήσεις. Η γρήγορη κατάρρευση του μετώπου και η ολική καταστροφή της Σμύρνης πήρε μαζί της πολλές αθώες ζωές, συνάμα με αγαπημένα πρόσωπα του Κωνσταντή.


Φόβος, ανείπωτος πόνος, λεηλασίες, αλλά και έρωτας κοσμούν τις επερχόμενες μέρες του και τις διανθίζουν άλλοτε με χαρούμενα συναισθήματα και άλλοτε με θλίψη. Ο θάνατος του Νικήτα, η κόρη Μαρία, η ανταλλαγή των πληθυσμών, οι πρόχειρες παράγκες στη Δραπετσώνα που έμελλε να γίνει μια νέα πατρίδα της προσφυγιάς, το πατρικό χρέος αλλά και σταθμός Λαρίσης, θα μας απασχολήσουν κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης και θα μας προσδώσουν αγωνίες αλλά και απογοητεύσεις.
Τα γεγονότα τρέχουν και παρασύρουν στο διάβα τους τις ζωές της Παγώνας, του Κωνσταντή και των οικείων τους. Ο Γερμανός Κλατσίδης, ένας γάμος χωρίς αγάπη, μια ακόμη εγκυμοσύνη, ο πόλεμος του 1940, το αντάρτικο, μια αντιαριστερή ομάδα δράσης, το όμορφο κοριτσάκι που ακούει στο όνομα Παρθένα, ένας δεύτερος ξεριζωμός, το θανατικό που κρύβεται έξω από την πόρτα, ο αδελφοπόλεμος, ο τορπιλισμός του ΕΛΛΗ, αλλά και ο ρομαντικός Λευκαδίτης Σπύρος Αρέθας, θα δώσουν τη δική τους χροιά στα γεγονότα και θα προσπαθήσουν να τα τροφοδοτήσουν με νέες ελπίδες.

Η Παγώνα που έχει χαθεί από τους δικούς της, άραγε θα δώσει σημεία ζωής για να ανταμώσει μαζί τους;
Μπορεί μια αναπηρία να σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία;
Πόσο απέχει ένα ταξίδι από την Ιωνία μέχρι το Ιόνιο;
Ποια ζωή θα επέλεγαν οι ήρωες της ιστορίας μας αν είχαν δικαίωμα επιλογής;

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο του Τάσου Κονιδάρη, επέλεξα τις παρακάτω:
…ο ήλιος κάθε πρωί μας δίνει την υπόσχεση ότι όσο Σκοτάδι και αν έρθει στη ζωή μας, το Φως τελικά θα νικήσει και θα το διαλύσει…

…κανείς δε μπορεί να σώσει αυτόν που δε θέλει με τίποτα να σωθεί – απ’ το, πένθος, την ιδιότητα του θύματος, απ’ τον εθισμό, την αυτοκαταστροφή…

Αν θέλετε να μάθετε τις απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις αλλά και να ταξιδέψετε νοερά από την Ιωνία μέχρι το Ιόνιο, διαβάστε το βιβλίο του Τάσου Κονιδάρη, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος της παρουσίασης του βιβλίου.

Ο Τάσος Κονιδάρης γεννήθηκε στη Νίκαια το 1980. Έχει σπουδάσει Χρηματοοικονομικά και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Ναυτιλία στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Έχει εργαστεί ως σύμβουλος λιμένων και λιμενικής πολιτικής στο Υπουργείο Ναυτιλίας, ως επιστημονικός συνεργάτης στην Ένωση Λιμένων Ελλάδος και ως σύμβουλος διοίκησης σε λιμενικούς οργανισμούς της χώρας. Τα τελευταία χρόνια ζει στη Σαντορίνη με τη σύζυγο και την κόρη του.
Κατάγεται από την Ιωνία και το Ιόνιο και αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από την Γραφή.