Η παραμυθένια και μοναδική, όσο καμία άλλη, πόλη του κόσμου, η πόλη που επιπλέει ολόκληρη στο νερό, με την μοναδική βενετσιάνικη αρχιτεκτονική της, αφού ολόκληρη είναι ένα έργο τέχνης αξεπέραστης αξίας και ομορφιάς, η πόλη της Βενετίας, «η πόλη που δακρύζει», όπως την βάφτισε η Σοφία Βόικου είναι η πόλη που επέλεξε να «πρωταγωνιστήσει» και να προσφέρει τον τίτλο της στο νέο της βιβλίο, το 7ο κατά σειρά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός με ένα μαγευτικό εξώφυλλο.

«[…] Νύχτα. Ησυχία. Σιωπή. Μόνο το νερό παρέμενε ξύπνιο. Κυλούσε απαλά κάτω από τις γέφυρες, μέσα σε υπόγεια, κι εδώ και λίγη ώρα ανάβλυζε από παντού. Φούσκωνε η θάλασσα κι έκλεβε κι άλλα κομμάτια γης. Παλίρροια, λένε όσοι δεν ξέρουν…. κορόιδεψε ο Άντζελο τους καθηγητές του στο σχολείο καθώς η γόνδολα του κινούνταν αθόρυβα μέσα στα σκοτεινά κανάλια. «Τι ξέρουν οι τυφλοί της επιστήμης για σένα κοπέλα μου;[…]».
Ένα παράξενο βιβλιοπωλείο με σύγχρονα βιβλία, αλλά και σπάνια χειρόγραφα και δυσεύρετα αντίτυπα για συλλέκτες, στη μυστηριακή ατμόσφαιρα της Βενετίας, το «Libreria Mystico», τόσο διαφορετικό από αυτά που γνωρίζει ο βιβλιόφιλος. Είναι το βιβλιοπωλείο του ηλικιωμένου σενιόρ Φραντσέσκο, όπου οι πελάτες με την βοήθεια της μικρής του εγγονής Ιρένε που έχει χάσει τους γονείς της, διαλέγουν με βάση το «άρωμα» της ουσίας του περιεχομένου που αναδύουν τα βιβλία, με βάση την παρόρμησή τους και το ένστικτό τους και όχι τον τίτλο, το εξώφυλλο, το όνομα του συγγραφέα ή την υπόθεσή του.

«[…]Έλα να σου δείξω… Τα βλέπεις; Μοιάζουν όλα ίδια. Δεν είναι όμως. Πιάνεις στα χέρια σου όποιο μιλήσει στην καρδιά σου. Εκεί είναι το μυστικό. Να διαλέξεις το βιβλίο με το καλύτερο άρωμα. Αυτό που σου ταιριάζει[…]».
Άρωμα που μπορεί να είναι ευτυχίας, αγάπης, προδοσίας ακόμα και δυστυχίας και θανάτου. Η μικρή Ιρένε δεν ξέρει να διαβάζει και να γράφει, αφού ο παππούς της, με τον οποίο μεγαλώνει, θεωρεί ότι η γνώση είναι κατάρα, όμως έχει την ικανότητα να «μυρίζει» έντονα τα βιβλία και να βοηθάει τους πελάτες στην επιλογή τους. Τα βιβλία είναι όλα τυλιγμένα με το ίδιο χαρτί και φέρουν την υπογραφή του Φραντζέσκο.

«[…]Πουλήσαμε έναν απελπισμένο έρωτα και μια αιώνια αγάπη, ένα μεγάλο ψέμα και μια βαθιά κατάθλιψη, μια χάρτινη ευτυχία και μια μαύρη δυστυχία, μια απογοήτευση και μια ελπίδα, μια παραίτηση κι ένα απύθμενο μίσος. Κι έβαλα κι εγώ το χεράκι μου. Αντάλλαξα μια προδοσία με έναν ευτυχισμένο γάμο. Ήταν τόσο γλυκιά αυτή η κοπέλα[…]».
Στην ίδια γειτονιά κινούνται και οι υπόλοιποι ήρωες του βιβλίου, όλοι ξεχωριστοί και υπέροχα δοσμένοι από τη συγγραφέα. Ήρωες, οι οποίοι κρύβονται πίσω από τις «μάσκες τους», πραγματικές ή μεταφορικές. Ήρωες, οι οποίοι προσπαθούν να ζήσουν μέσα από τις ενοχές και τις μνήμες ενός τραγικού περιστατικού του παρελθόντος. Ο Πάμπλο, η Ρομπέρτα, η Σινιόρα, ο Άντζελο, η Ελιζαμπέτα και ο Ρωμανός, η Πατρίτσια, ο Ιγνάτιος. Ο καθένας με τον τρόπο του, τον χαρακτήρα του και τον ρόλο του στην υπόθεση, όχι μόνο εξελίσσουν το έργο, αλλά και μας δείχνουν τις ανθρώπινες συμπεριφορές και τις αξίες ζωής. Δείχνουν τη γνώση, τη μάθηση, τη μελέτη. Δείχνουν την αφοσίωση, τη συγχώρεση, τον έρωτα, την πίστη, τη μοναξιά και τη συντροφικότητα, την αλήθεια, την καλοσύνη, την απληστία, τον εγωισμό, την ελπίδα και την εξιλέωση. Περισσότερο από όλους ο αναγνώστης θα λατρέψει τη μικρή πρωταγωνίστρια, τη μικρή Ιρένε και θα την κουβαλάτε για καιρό μέσα σας, αφού η συγγραφέας καταφέρνει να γίνεται με την αφήγησή της ένα οκτάχρονο παιδί.
Για την «πόλη που δακρύζει», εκτός από το οπισθόφυλλο του βιβλίου, έχουν γραφτεί ήδη πολλά. Ένα μεγάλο μυστικό από το παρελθόν και οι συνέπειές του στο σήμερα, η τραγικότητα κάποιων ηρώων και τα λάθη τους, ένα καταραμένο βιβλίο και το κυνήγι ανεύρεσής του. Από την πρώτη ματιά ο αναγνώστης καταλαβαίνει ότι πρόκειται για ένα απόλυτα βιβλιοφιλικό βιβλίο γεμάτο αρώματα, για ένα βιβλίο που οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι πέρα από τα συνηθισμένα.

«Καλύτερα να διαλέξεις ένα άλλο βιβλίο. Αυτό μυρίζει πόνο και δυστυχία. Πολλή δυστυχία».
«Μυρίζει το βιβλίο δυστυχία;” ρώτησε έκπληκτη η γυναίκα. “Και ποια είναι η μυρωδιά της δυστυχίας;»
«Μούχλα… χαλασμένα φασόλια… σκουληκιασμένο ψοφίμι, διάλεξε ένα άλλο».
«Αυτό θα πάρω τότε“. -“ Όχι, αυτό μυρίζει προδοσία…» .
«Προδοσία; Έχει μυρωδιά η προδοσία;»
«Έχει, τη μυρωδιά του νοτισμένου ξύλου και της αγριοπιπεριάς… Αδύνατον να τη λησμονήσεις».

Ένα πρωτότυπο ατμοσφαιρικό βιβλίο μαγικού ρεαλισμού, βαθιά ανθρώπινο και μυστηριώδες, γοητευτικό, τρυφερό, με μια λέξη: συγκλονιστικό. Η έρευνα της συγγραφέως για την πόλη, στην οποία έχει τοποθετήσει την ιστορία της είναι εμφανής και σημαντική. Η συγγραφέας σε κάνει να περπατάς στα σοκάκια της και να ζήσεις τη μαγεία της. Η πολυδιάστατη πλοκή και η άριστη δομή με λίγες εναλλαγές στο παρελθόν και στο σήμερα, η ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων των πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών, η πρωτοτυπία του θέματος, η άρτια στρωτή τριτοπρόσωπη και σε κάποια σημεία πρωτοπρόσωπη αφήγηση, το ύφος όλου του έργου, οι υπέροχες περιγραφές που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν ταξιδιωτικό οδηγό, αφού γινόμαστε κι εμείς μέρος της πόλης, ζούμε μέσα σε αυτήν, τα υπέροχα αποσπάσματα που θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη μας, και τα έντονα συναισθήματα που μας κατακλύζουν είναι τα σημεία που θέλαμε να τονίσουμε παρουσιάζοντας αυτό το βιβλίο της κ. Βόικου.
«…Να θυμάσαι, Ιρένε. Ποτέ ο αναγνώστης δεν επιλέγει το βιβλίο. Είναι το βιβλίο που τον επιλέγει…»

Αν το βιβλίο της Σοφίας Βόικου «σας επιλέξει» θα είστε πραγματικά τυχεροί .

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Λυπάμαι… Τα βιβλία με άρωμα ευτυχίας είναι σπάνια. Ο σινιόρε Φραντσέσκο λέει πως είναι τόσο σπάνια που πρέπει να πληρώσεις μια περιουσία για να τα αγοράσεις. Εγώ, πάλι, λέω πως, για να σου αποκαλυφθεί ένα βιβλίο ευτυχίας, πρέπει πρώτα να έχεις περάσει από όλα τα αρώματα. Να διαβάσεις πολλά… αλλιώς πώς θα καταλάβεις πως αυτό που κρατάς είναι ευτυχία;»
Βενετία. Ένα βιβλιοπωλείο διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Ένα βιβλιοπωλείο όπου επιλέγεις βιβλία με βάση το άρωμα που αναδίνουν και με τη βοήθεια της μικρής Ιρένε, που δεν ξέρει να διαβάζει. Ένας κόσμος σαγηνευτικός, από αμέτρητες εκδόσεις, σπάνιες και νέες, που τις παραδίδει τα μεσάνυχτα ένας μαυροφορεμένος άντρας με τη γόνδολά του.
Ο Ρωμανός, ο Έλληνας με το αιρετικό αίμα, κυνηγάει με πάθος παλιά χειρόγραφα και περγαμηνές, ενώ παρασύρει σ’ έναν καταστροφικό έρωτα την όμορφη Ελιζαμπέτα. Πίσω από τις μισάνοιχτες γρίλιες ενός διάσημου πορνείου, η Σινιόρα κινεί αόρατα τα νήματα και επεμβαίνει στις ζωές των ανθρώπων.
Όταν η παλίρροια πλησιάζει και το νερό στη λιμνοθάλασσα φουσκώνει, η πόλη δακρύζει για να ξεπλύνει μια μεγάλη αμαρτία που βαραίνει στις πλάτες ενόχων και αθώων.
Ένα μυθιστόρημα-εξερεύνηση στον μυστηριώδη κόσμο των ανθρώπινων σχέσεων με φόντο την ατμοσφαιρική και ερωτική Βενετία.»