ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Τα κόκκινα ελάφια, νουβέλα της βραβευμένης Κύπριας συγγραφέως Ευφροσύνης Μαντά-Λαζάρου.

Περιγραφή

Η ερωτική τόλμη της γυναίκας, που ισοδυναμεί με κοινωνική και πολιτική ανταρσία, ξεσπά μπροστά στον αμήχανο άντρα ως απειλή. Αυτό συχνά γίνεται αιτία να καταδικαστεί ακόμη και σε θάνατο. Τρεις γυναίκες ανασκευάζουν αυτήν την παλιά ιστορία, που ωστόσο επαναλαμβάνεται με άλλα πρόσωπα και σε διαφορετικές συνθήκες μέχρι και σήμερα.

Η πρώτη γυναίκα θέλει να απαλλαγεί από μια κατασκευασμένη ταυτότητα και αρνείται τον ρόλο που της επέβαλε η επίσημη Ιστορία. Η δεύτερη κόβει τα νήματα που την κρατούν δεμένη με τον αδερφό της, νήματα γερά και ματωμένα από τον καιρό του βιασμού της από τους «άλλους». Η τρίτη γυναίκα, ζωντανή-νεκρή, καταθέτει τη δική της μαρτυρία. Δεν ήταν η όμορφη ούτε η ξεχωριστή. Κι όμως σε μια πιο δίκαιη στιγμή της Λογοτεχνίας και της Ιστορίας θα μπορούσε να είναι αυτή στο κέντρο της αφήγησης.

Μαζί τους είναι κι άλλες γυναίκες. Οι αόρατες γυναίκες μπαίνουν με το όνομά τους στο κάδρο της ιστορίας, σαν μια πολυφωνική χορωδία που αναδύεται μέσα από τα νερά της Παμβώτιδας μέχρι και τα νερά της Κύπρου, στην Κοκκινοπεζούλα.

Όλες μαζί, με τις φωνές και τις σιωπές τους, συνθέτουν ένα τραγούδι ανυπέρβλητης συμπόνιας μέσα σε έναν κόσμο σκλαβιάς και βίας.

Σκοτεινά θαύματα, μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Γιάννη Δεμίρη.

Περιγραφή

Η Ελπινόη ζούσε μόνιμα κάτω από την καταπίεση του πατριού της, χαμένη μέσα στη μονοτονία της δουλειάς της, μέχρι που μια μέρα ένα γράμμα έφτασε στα χέρια της. Ήταν η μοναδική κληρονόμος της έπαυλης της Γκίλσια, μιας πόλης μυστήριο που βρισκόταν κρυμμένη ανάμεσα σε δύο βουνά. Με τη θεά – προστάτιδά της να απουσιάζει, η πόλη ήταν παραδομένη στις δυνάμεις δύο αιώνιων αντιπάλων: του μάγου Όγκμα, που έκλεψε τα παιδιά των κατοίκων, και του ξεροκέφαλου δημάρχου και θανάσιμου εχθρού του, του Κλάους. Με τη βοήθεια ενός τρελού άντρα, του Λέβι, η Ελπινόη θα φέρει στο φως όχι μόνο τα αρχέγονα μυστικά της πόλης, αλλά και τον ρόλο της στη μοίρα που της επιφύλασσε η Γκίλσια.

Ροζ, μυθιστόρημα της Σόφης Μιχαηλίδου.

Περιγραφή

Μία ρομαντική συγγραφέας φτάνει στην Αθήνα από ένα νησί, με απώτερο σκοπό τη λογοτεχνική της εξέλιξη και την αναζήτηση του έρωτα.

Μία γοητευτική μεταφράστρια, επηρεασμένη από τις σκουριές ενός παλιού έρωτα, αντιμετωπίζει τη ζωή με κυνισμό και ψυχρότητα, ιδιαίτερα τις σχέσεις της με τους άντρες.

Μία εκρηκτική διακοσμήτρια και διοργανώτρια εκδηλώσεων έχει συμμαχήσει με τον ελεύθερο έρωτα και με την άρνηση των σοβαρών δεσμεύσεων.

Ένας αντισυμβατικός σχεδιαστής μόδας επιμένει σταθερά στη δική του διαδρομή, αψηφώντας το κοινωνικό κατεστημένο καθώς προσπαθεί να βρει το έτερόν του ήμισυ.

Όλοι μαζί, δεμένοι με μία αληθινή φιλία, σε ένα παιχνίδι ζωής γεμάτο πάθη, σκανδαλιές και ψυχωτικούς εραστές, αναζητούν τον κύριο Τέλειο.

Στο πρώτο της μυθιστόρημα, η Σόφη Μιχαηλίδου μας οδηγεί σε ένα περιπετειώδες ταξίδι προς την ωριμότητα μέσα από εμπειρίες και σταθμούς στις νέες τάσεις της κοινωνικής εξέλιξης και της σεξουαλικής συμπεριφοράς.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Αντικατοπτρισμοί, πρώτη ποιητική συλλογή του Άγγελου Γαλάνη.

Περιγραφή

Δεν έφτασα με την πρώτη στον Ισθμό
κι ας έτρεξε μίλια και φαράγγια
εκείνο το πρώτο τρένο…

Σαν ήρθε όμως ο χρόνος
στήθηκα μικρός μπροστά στην έκσταση
και δεν ήξερα από ποιες εικόνες να πιαστώ.

Ύστερα πλήθυναν τα ταξίδια μου
πολλές φορές πέρασα τον Ισθμό
κι ακόμα δεν στάθηκα κάπου να ξαποστάσω.

Κι αναρωτιέμαι αν έκαναν καλύτερα
όσοι δεν κίνησαν ποτέ το ταξίδι!

Μαρμάρινες ψυχές, δεύτερη ποιητική συλλογή της Ιωάννας Θεοχάρη.

Περιγραφή

Η δύση πάντα πιο δειλή
απ’ την ανατολή θα μένει
κι ας λέμε ο ήλιος βασιλεύει.
«Και αύριο μέρα είναι»
σκέφτεται
και άτολμα αποχωρεί.

ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Νεοφερμένοι, πρώτο μέρος του εμβληματικότερου σλοβένικου μυθιστορήματος του 20ού αιώνα από τον Λόιζε Κόβατσιτς.

Περιγραφή

Ο πρώτος τόμος της αυτοβιογραφίας του συγγραφέα, ξεκινά το 1938 με την απέλαση της οικογένειας Κόβατσιτς από την οικία της στην Ελβετία και την εγκατάστασή της στη γενέτειρα του πατέρα, τη Σλοβενία, η οποία τότε ανήκε στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας.

Την ιστορία αφηγείται ένα δεκάχρονο αγόρι, ένα παιδί διαρκώς αποξενωμένο που δεν μπορεί να ενταχθεί ούτε στην Ελβετία, αλλά ούτε και στη Σλοβενία, και που αντιμετωπίζεται με την ίδια καχυποψία από τους ενήλικες όσο και από τους συνομήλικούς του. Περιλαμβάνει εφιαλτικές και βαθύτατα στοχαστικές περιγραφές απομόνωσης μέσα απ’ τα μάτια ενός παιδιού, ενός ‒από πολλές απόψεις‒ αφελούς αγοριού που αναγκάστηκε, όμως, να ενηλικιωθεί από μικρή ηλικία.

Το βιβλίο επικεντρώνεται στη δίνη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τη μεταπολεμική περίοδο, καλύπτοντας όλες τις πολιτικές, ιδεολογικές και κοινωνικές συγκρούσεις του 20ού αιώνα, ενώ αποτελεί ένα τραγικό χρονικό του πρόσφατου παρελθόντος. Ένα αυθεντικό, εκτενές και περίπλοκο αυτοβιογραφικό έργο, που συχνά συγκρίνεται με τα βιβλία σύγχρονων δημοφιλών συγγραφέων όπως της Έλενα Φεράντε και του Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ, αλλά και κλασικών συγγραφέων όπως του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ και του Λέοντος Τολστόι.

ΠΟΙΗΣΗ ΑΠ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Περνάει το καλοκαίρι, η σημαντικότερη ποιητική συλλογή ενός εκ των κορυφαίων σύγχρονων Τούρκων συγγραφέων, του Μουρατχάν Μουνγκάν.

Περιγραφή

H ποιητική συλλογή Περνάει το καλοκαίρι αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη και πιο πολυδιαβασμένη ποιητική συλλογή του Μουρατχάν Μουνγκάν. Ο αναγνώστης, διαβάζοντας τα ποιήματα της συλλογής, ταυτίζεται με τον αφηγητή/ποιητή, ο οποίος βιώνει έντονα καταστάσεις στα ενδότερα της ψυχής του. Ήδη από τον πρώτο στίχο του πρώτου ποιήματος «Μια μοναχική όπερα», ο ποιητής μάς εισάγει αμέσως στον λαβύρινθο των συναισθημάτων που νιώθει. Όμως, η έκφραση που βαρύνει περισσότερο και ξετυλίγει το κουβάρι όλης της ποιητικής συλλογής, είναι ο τελευταίος στίχος του ίδιου ποιήματος: Μ’ εγκατέλειψες, και κατ’ επέκταση η αίσθηση της απόλυτης μοναξιάς. Έτσι, ο αναγνώστης, από ποίημα σε ποίημα, εισέρχεται προοδευτικά στο καλοκαίρι, σε μία εποχή η οποία θεωρείται από όλο τον κόσμο η ομορφότερη, αλλά ο αφηγητής, ζώντας σε μια εποχή που χαρίζει αισιοδοξία, νιώθει την τέλεια απαισιοδοξία, δηλαδή το συναίσθημα της εγκατάλειψης και τις μαύρες σκέψεις να ζώνουν το μυαλό και την ψυχή του που έχασε το αγαπημένο του πρόσωπο.

ένας είναι του έρωτα ο δρόμος
που διαφορετικά τον περπατάς σε κάθε ηλικία
ένας είναι του έρωτα ο δρόμος
που έχει αργήσει λιγάκι σε κάθε ηλικία
τα μάτια ψάχνουν στον ουρανό μόνο ένα αστέρι
μάτια μου
αυτό είναι του έρωτα τ’ αστέρι του βοριά
που λάμπει πιότερο το καλοκαίρι

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Εύλαλα Μάρμαρα, ιστορική μελέτη για τις ελληνογεωργιανές σχέσεις διαχρονικά από τις ελληνίστριες πανεπιστημιακούς Μήδεια Αμπουλασβίλι και Έκα Τσκοΐτζε.

Περιγραφή

Η μυρωδιά του ψωμιού που οι Γεωργιανοί προσφέρουν σε Πόντιους πρόσφυγες, ο ήχος της καμπάνας που ακούγεται από τον πρώτο χριστιανικό ναό χτισμένο από Έλληνες στο Βατούμ υπό την οθωμανική ακόμα κυριαρχία, η ευγνωμοσύνη των εξαντλημένων από τις κακουχίες Γεωργιανών δοκίμων που βρίσκουν καταφύγιο στην Αθήνα, το μυστικό ενός Έλληνα αξιωματούχου που σώζει εκατοντάδες ψυχές, ένα τηλεγράφημα συμπαράστασης Γεωργιανών φοιτητών προς τους Έλληνες που φτάνει στον παραλήπτη του 125 ολόκληρα χρόνια μετά την αποστολή του…

Οι συγκινητικές ιστορίες του παρόντος βιβλίου επιβεβαιώνουν περίτρανα ότι ιστορία δεν σημαίνει μόνο γεγονότα. Ιστορία χωρίς τα συναισθήματα όλων εκείνων των ανθρώπων που τη δημιούργησαν και πρωταγωνίστησαν σε αυτήν ίσως και να μην υφίσταται.

«Δεν θα το πίστευα ότι θα φιλούσα ξένο χώμα. Και όμως, εχθές ασπάστηκα τις μεγαλειώδεις πέτρες της Ακρόπολης!» διαβάζουμε στο ημερολόγιο ενός υψηλόβαθμου Γεωργιανού στρατιωτικού που, έχοντας ως στόχο του την οργάνωση της αντισοβιετικής επανάστασης, ανεβαίνει στην Ακρόπολη για να πάρει θάρρος. Τι κι αν λίγους μήνες αργότερα καταδικάζεται σε θάνατο;