Η Ελευθερία Μεταξά, διαθέτει ένα πλούσιο βιογραφικό. Δραστηριοποιείται σε πολλούς τομείς, όπως η εκπαίδευση, η δημοσιογραφία, το θέατρο και η συγγραφή βιβλίων. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται και με την μετάφραση και επιμέλεια βιβλίων αλλά και τη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων και με αυτήν την ιδιότητα την γνωρίζει και την ακολουθεί το αναγνωστικό κοινό.


Στις 26 Ιανουαρίου κυκλοφόρησε, από τις Εκδόσεις Μίνωας, το νέο της βιβλίο με τίτλο «ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ». Ένα νέο αστυνομικό θρίλερ με φόντο τη θρησκοληψία και τον θρησκευτικό φανατισμό. Μια αφήγηση που δημιουργεί μια μυσταγωγική ατμόσφαιρα στις σελίδες του βιβλίου και συμπαρασύρει τον αναγνώστη σε ένα ενδιαφέρον αναγνωστικό ταξίδι.
Κεντρική ηρωίδα είναι η Έλσα Γληνού, η ψυχολόγος, η οποία συνεργάζεται με την αστυνομία ως αναλύτρια ανθρώπινης συμπεριφοράς που ήδη έχουμε γνωρίσει από προηγούμενα έργα της συγγραφέως. Η ιστορία ξεκινά όταν ένας νεαρός με ασκητική μορφή, ο Γρηγόρης Σταθόπουλος, παρουσιάζεται στον αστυνόμο Μάνο Βαρσάμη και του αναφέρει ότι είδε σε όραμα την δολοφονία του. Ο Γρηγόρης ισχυρίζεται ότι διαθέτει το χάρισμα της ενόρασης κάτι που δεν μπορεί εύκολα να γίνει αποδεκτό από τον αστυνόμο. Την άλλη μέρα όμως, η αστυνομία θα βρει απανθρακωμένο το πτώμα του Γρηγόρη. Δίπλα του βρίσκεται επίσης καμένος ένας ξύλινος σταυρός, ενώ στο κομοδίνο του είναι αφημένα μια φωτογραφία του και η Αγία Γραφή, ανοιγμένη σε μια συγκεκριμένη σελίδα με υπογραμμισμένο απόσπασμα που αφορά στους ψευδοπροφήτες.

Ο Βαρσάμης και η Γληνού ξεκινούν τις έρευνες, ωστόσο πολύ σύντομα θα βρεθούν αντιμέτωποι με δύο ακόμα πτώματα, το σκηνικό της δολοφονίας των οποίων είναι παρόμοιο με εκείνο του θανάτου του Γρηγόρη. Η μόνη διαφορά είναι στα υπογραμμισμένα αποσπάσματα που όλα δείχνουν πως αφορούν σε συγκεκριμένες αμαρτίες στις οποίες έχουν υποπέσει τα θύματα. Η Γληνού, μέσα από τις ανακρίσεις, θα προσπαθήσει να ενώσει τα κομμάτια του παζλ, όμως κάτι της διαφεύγει. Κάτι που την πλησιάζει σιγα-σιγά, την περικυκλώνει και στήνει γύρω της μια παγίδα θανάτου.


«… Τούτη η υπόθεση, όσο περνούσαν οι μέρες, γινόταν όλο και πιο σκοτεινή, όλο και πιο παράξενη. Πάνω που νόμιζαν ότι είχαν βρει την άκρη σ’ αυτό το μπερδεμένο κουβάρι και θ’ άρχιζε κάπως να ξεμπλέκεται, τα πράγματα μπερδεύονταν ξανά…»


Υπάρχει άραγε κάποια σχέση μεταξύ των θυμάτων; Ποιο είναι το κίνητρο του κατ’ εξακολούθηση δολοφόνου; Θρησκευτικός φανατισμός θόλωσε το μυαλό του, θεωρώντας πως ο ίδιος είναι «το χέρι του Θεού» που θα αποδώσει δικαιοσύνη, ή είναι ένας παρανοϊκός που πιστεύει πως είναι ο ίδιος ο Θεός; Η έρευνα θα οδηγήσει σε δύσκολα και σκοτεινά μονοπάτια. Και όσο σελίδα τη σελίδα η αγωνία κορυφώνεται, η Γληνού θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον θάνατο. Άραγε θα καταφέρει οι δαίμονες του παρελθόντος να μην στοιχειώσουν το παρόν της; Ένα καλογραμμένο και καλοδουλεμένο αστυνομικό θρίλερ, με γρήγορη ροή και κινηματογραφική πλοκή, δείγμα καλής ελληνικής αστυνομικής πεζογραφίας.

[«Καλημέρα σας. Ονομάζομαι Γρηγόρης Σταθόπουλος και ήρθα να καταγγείλω τη δολοφονία μου. Είδα σε όραμα ότι κάποιος με έκαψε ζωντανό, αφήνοντας πλάι μου έναν πύρινο σταυρό».
Τα λόγια αυτά, βγαλμένα από το στόμα του νεαρού άντρα με την ασκητική μορφή, θα προκαλέσουν ένα συγκαταβατικό χαμόγελο στον αστυνόμο Βαρσάμη, ο οποίος, θεωρώντας τον τρελό, θα τον αποπέμψει ευγενικά από το τμήμα. Το χαμόγελό του, όμως, θα σβήσει και οι τύψεις θα τον κατακλύσουν, όταν λίγο αργότερα η προφητεία του Σταθόπουλου θα επαληθευτεί και δύο ακόμα θύματα θα προστεθούν στον μακάβριο κατάλογο του παρανοϊκού δολοφόνου.
Τι είναι αυτό που συνδέει τους τρεις νεκρούς; Ποιος είναι εκείνος που καίει ανθρώπους ζωντανούς, αφήνοντας πλάι τους έναν πύρινο σταυρό, φωτογραφίες και υπογραμμισμένα αποσπάσματα από την Αγία Γραφή; Ποια σχέση έχουν με τα αποτρόπαια εγκλήματα η άρρωστα θρησκευόμενη μητέρα του Σταθόπουλου, η φρικτά παραμορφωμένη αδελφή του, ο εμβληματικός πατήρ Χρυσόστομος και η αινιγματική γερόντισσα Φεβρωνία;
Καθώς ο Μάνος Βαρσάμης και η συνεργάτιδά του, Έλσα Γληνού, θα προσπαθήσουν να δώσουν απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, θα έρθουν αντιμέτωποι με τον θανάσιμο κίνδυνο που κρύβουν η θρησκοληψία, το πάθος για εκδίκηση και οι προσωπικοί δαίμονες των ηρώων.]