Αν και άργησα να το πιάσω στα χέρια μου, όταν το ξεκίνησα δεν ήθελα να το αφήσω. Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι που δε φανταζόμουν πραγματικά ότι θα έκρυβε τόσες ιστορίες, τόσων ανθρώπων σε διαφορετικό χώρο και χρόνο και θα συνέδεε τόσες γενιές και τη μοίρα ξεχωριστών ανθρώπων. Μου άρεσε ότι ενώ ήταν μυθοπλασία, ήταν αυθεντικό, αυθόρμητο, έντονο όπως και η ίδια η ζωή άλλωστε. Οι εικόνες που μου δημιούργησε ήταν πραγματικά σαν να ήμουν και ‘γω εκεί κάπου ανάμεσα στους ήρωες και άλλοτε ταυτίστηκα, άλλοτε θύμωσα, άλλοτε συγκινήθηκα. Το αγάπησα αυτό το βιβλίο και τα πρόσωπα της ιστορίας θα τα κουβαλάω μέσα μου σαν να είναι άνθρωποι που γνώρισα προσωπικά. Εύχομαι η ιστορία της Αιμιλίας και του Μάγνου να συναντηθεί με το δρόμο πολλών αναγνωστών και να συνομιλήσει και με τις δικές τους σκέψεις, προβληματισμούς, ανάγκες και όνειρα!

Πέρα από το περιεχόμενο πάντως θέλω να προσθέσω ότι ήταν προσεγμένο συγγραφικά και κάθε λέξη, κάθε φράση είχε τοποθετηθεί προσεκτικά σαν μια ψηφίδα που στο τέλος έδωσε μια ολοκληρωμένη εικόνα που με έναν τρόπο μαγικό μπορεί να θεαθεί από τόσες πλευρές όσες και η μοναδικότητα κάθε αναγνώστη που θα βρει το δικό του κομμάτι στην ιστορία.