Η πολύ πλούσια, πολυτάραχη και περιπετειώδης ζωή της Σόφης Μεριά, αποτυπώνεται σε αυτό το βιβλίο, και περιλαμβάνει πολύ σημαντικά γεγονότα της Ελλάδας, της Ελλάδας του 20ου αιώνα, της Ελλάδας που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε με γενναιότητα και το θάρρος που τη χαρακτήριζε.
Η Σόφη Μεριά έζησε μια πλήρη ζωή. Νήπιο, μετανάστευσε από τη Μικρασία στη Νέα Υόρκη και ξαναβρέθηκε στη Σμύρνη, όπου και διέσωσε τον πατέρα της και την οικογένειά της με μυθιστορηματικό τρόπο τον Αύγουστο του 1922 (με τη βοήθεια του Αμερικανού φιλάνθρωπου Μαρκ Ο. Πρέντις ). Πρόσφυγας στην Αθήνα, έζησε στη Ν.Ιωνία, μετά στην οδό Σόλωνος 142 και τέλος στην οδό Ευρυδίκης και Φορμίωνος, κατόρθωσε και μαθήτευσε στο Αμερικανικό Κολλέγιο, όπου κατόπιν δίδαξε επί σαράντα πέντε χρόνια. Παρ’ όλη τη φρίκη που βίωσε ως θύμα των ιστορικών γεγονότων (Μικρασιατική καταστροφή, ελληνοϊταλικός πόλεμος, Κατοχή, εμφύλιος), δεν έχασε ποτέ το κέφι της και τη διάθεση για προσφορά (αξίζει να αναφέρουμε την εθελοντική συμμετοχή της στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο ως αδελφή νοσοκόμα στην πρώτη γραμμή του μετώπου και στη συνέχεια ως μέλος του προσωπικού περίθαλψης των τραυματιών σε νοσοκομεία).


Η μικρή Σόφη, Σόφη και ως μεγάλη, συνταξιούχος, πια, καθηγήτρια Αγγλικών, έπειτα από μια ευδόκιμη σταδιοδρομία στο Rierce College, τότε στο Ελληνικό αργότερα στην Αγία Παρασκευή, γνωστό και ως Αμερικανικό Κολλέγιο, αποφάσισε να καταγράψει την πλούσια δραματική ζωή της αρχίζοντας από τη Σμύρνη και συνεχίζοντας στα μετέπειτα εργώδη: τις σπουδές της, το επάγγελμά της, την πορεία της ως σύζυγός, μητέρα, γιαγιά, με πολλά πολλά άλλα αξιόλογα και επαινετικά κεφάλαια που έπλευσε στη ζωή της, με δημιουργική τη συμβολή της σε πολλούς τομείς.
Στη συγγραφή αυτής της θελτικής εξιστόρησης με το πλουσιοπάροχο περιεχόμενο τη βοήθησε η παλαιά της μαθήτρια, αναγνωρισμένη δημοσιογράφος αργότερα, Λιλή Γιαλέσσα-Λεοντίδη, η οποία συνυπογράφει τις καταθέσεις της πρώην καθηγήτριάς της, η οποία διέπρεψε όχι μόνο ως παιδαγωγός αλλά και με έντονη τη συμμετοχή της στα κοινά και ως πιανίστρια.
Η τραγωδία της Σμύρνης αναφέρεται όχι ως θολές αναμνήσεις αλλά ως ζωντανές αναπαραστάσεις των γεγονότων.


Η Σόφη Μεριά-Σεραφειμίδη γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1910. Από δύο έως πέντε ετών έζησε στη Νέα Υόρκη, όπου ο έμπορος πατέρας της είχε μεταφέρει τις εργασίες του. Η οικογένεια επέστρεψε στη Σμύρνη το 1919. Το 1922 κατάφεραν κι έφτασαν στην Αθήνα όπου εγκαταστάθηκαν ως πρόσφυγες.
Τη μυθιστορηματική ζωή της αποτύπωσε η ίδια σ΄ αυτό το βιβλίο. Πέθανε το 2004, σε ηλικία 94 ετών.