Συγγραφέας της νουβέλας Ο πυρήνας μέσα μου – Εκδόσεις Γκοβόστη

Με ένα πολυπραγματικό βιβλίο που έχει ως βασικό του θέμα την ματαιοδοξία του μοντέρνου ανθρώπου ο Δημήτρης Στατήρης επιχειρεί να αναδείξει τα υπαρξιακά αδιέξοδα και τα ηθικά διλλήματα του ήρωά του αλλά και των χαρακτήρων που τον πλαισιώνουν. Ένας καθηγητής γυμνασίου και παράλληλα ένας επίδοξος συγγραφέας, λοιπόν, σε μια ιδιαίτερη νουβέλα στις σελίδες της οποίας, ίσως κάποιοι από εμάς αναγνωρίσουμε κοινά στοιχεία με πρόσωπα και καταστάσεις. Όπως λέει στο Vivlio-life επέλεξε να αναπτύξει την ιστορία του σε νουβέλα ώστε να έχει το βιβλίο έντονο ρυθμό και ταχύτητα και να μην κάνει κοιλιά πουθενά. Άλλωστε «Η όλη ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε λίγες ώρες και αυτό ήταν ένα ακόμα στοιχείο που ταίριαζε στο γρήγορο τέμπο και πιθανώς στη σύντομη έκταση της».

  • Να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας αφού πρώτα μας μιλήσετε για τον ιδιαίτερο τίτλο σας; Τι κρύβεται πίσω από την λέξη πυρήνας;
    Κρύβεται ο βαθύτερος εαυτός μας. Οι πράξεις, οι επιθυμίες και τα συναισθήματα μας που προσπαθούν να παραμείνουν αναλλοίωτα μέσα μας ανεξάρτητα απ` ότι διαδραματίζεται στο εξωτερικό περιβάλλον μας. Ο εαυτός εκείνος τον οποίο όλοι μας θέλουμε να διατηρήσουμε ατόφιο κόντρα στις συνθήκες και τις δυσκολίες της καθημερινότητας για να μην συντριβούμε από το βάρος της.
  • Ο ήρωάς σας πάντως παθαίνει αυτό που κάθε συγγραφέας και όχι μόνο, ξορκίζει. Χαλάει ο υπολογιστής του και δεν μπορεί να επαναφέρει τα κείμενά του, μεταξύ των οποίων και το βιβλίο που έγραψε. Έχετε πάθε κάτι ανάλογο;
    Ευτυχώς, όχι. Νομίζω ότι η καθεμιά και ο καθένας μας, όμως, έχουμε χάσει κάτι με την αντίστοιχη αξία του χαμένου βιβλίου. Κάτι πολύτιμο το οποίο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έχει εξαφανιστεί. Με ενδιαφέρει η ταύτιση του αναγνώστη, με το δικό του χαμένο αντικείμενο, φυσικό πρόσωπο, ιδέα ή οτιδήποτε άλλο νιώθει εκείνος.
  • Η περιπέτειά του, βέβαια, ξεκινά με το ένα και μοναδικό εκτυπωμένο αντίγραφο του βιβλίου του. Όταν γράφατε την νουβέλα σας σκεφτήκατε ποιο θα μπορούσε να είναι το θέμα του ήρωά σας, με βάση την ζωή και την καθημερινότητά του;
    Όταν γράφω έχω στο μυαλό μου μια κεντρική ιδέα και από εκεί και πέρα αφήνω να με παρασύρει η ροή της ιστορίας και οι χαρακτήρες των ηρώων μου. Οι σκηνές, η δράση και οι σκέψεις τους προκύπτουν κατά την διάρκεια της συγγραφής. Έτσι λοιπόν, το θέμα του πρωταγωνιστή μου εστιάζεται σε μια παρένθεση λίγων ωρών απ` την καθημερινότητα του η οποία, όμως, συσχετίζεται και με το παρελθόν του.
  • Και σαν να μην έφτανε αυτό… Την συνέχεια βέβαια οι αναγνώστες θα την βρουν στην ανάγνωση. Ας γνωρίσουμε τον μεσήλικα ήρωά σας λίγο καλύτερα.
    Ο πρωταγωνιστής είναι ένας καθηγητής γυμνασίου και παράλληλα ένας επίδοξος συγγραφέας. Έχει σύζυγο και μια μικρή κόρη και ζει μια συνηθισμένη ζωή. Εκτός απ’ τις ώρες που γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα και νιώθει να δραπετεύει απ‘ την καθημερινότητα του. Δε θα έλεγα ότι δεν είναι ευτυχισμένος, όμως, ούτε ότι είναι. Μέσα απ` το βιβλίο του προσπαθεί να βρει μια βαθύτερη ουσία στα πράγματα και ίσως να κατανοήσει καλύτερα την πορεία της ζωής του. Του αρκούν όλα όσα έχει ή όχι; Θα ήταν αχάριστος αν ζητούσε περισσότερα ή πλεονέκτης; Τέτοιου είδους ερωτήματα θέλει να εξερευνήσει. Και όταν χάνει το βιβλίο, θέλει να το βρει, πάση θυσία, όχι τόσο για να το παραδώσει στον ενδιαφερόμενο εκδότη, αλλά περισσότερο γιατί έχει μείνει απροστάτευτος απέναντι στην πεζή πραγματικότητα. Και αυτό είναι μια συνθήκη την οποία δεν αντέχει ως ιδιοσυγκρασία, όπως φαίνεται. Μόνο στο τέλος βλέπουμε αν μετανιώνει για τις επιλογές του ή όχι.
  • Με την γραφή σας και το πρώτο πρόσωπο που χρησιμοποιήσατε, καταφέρατε να μας κάνετε φίλο του. Εσείς πόσο κοντά του νιώθατε όσο «παρακολουθήσατε» την ζωή του;
    Ένιωθα κοντά του και μακριά του ταυτόχρονα. Με κάποιες πράξεις του συμφωνούσα και με κάποιες άλλες όχι. Αν και σκεφτόμουν στα κρυφά ότι θα ήθελα να βρεθώ κι εγώ ο ίδιος στη θέση του, αν είχα τη δύναμη να το κάνω. Θεωρώ ότι με βοήθησε να αναλογιστώ πιο ώριμα κάποια ζητήματα, όπως η δυναμική της οικογένειας ή η αξία του ελεύθερου χρόνου και άλλα, με την ελπίδα να έχουν αντίκτυπο και στην πραγματική ζωή. Στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στη Λάρισα μια αναγνώστρια μου είχε πει ότι νευρίασε πολύ με τις επιλογές του πρωταγωνιστή, σε κάποια φάση, και της απάντησα ότι την κατανοώ αλλά δε μπορούσα να κάνω κι αλλιώς αφού ο εκείνος αυτό απαιτούσε. Θέλω να πω ότι μάλλον τον ένιωθα αρκετά κοντά μου ώστε να αφουγκράζομαι τις επιθυμίες του και να μην του φέρνω αντιρρήσεις. Δεν μπορώ να πω αν έγινε φίλος μου αλλά με συγκίνησε με τον τρόπο ενός καλού ηθοποιού.
  • Θα τον δούμε να έρχεται αντιμέτωπος με υπαρξιακά και ηθικά προβλήματα, που αφορούν τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένειά του. Ποιο είναι εκείνο το πρόβλημα στο οποίο εστιάσατε ως συγγραφέας για να επικοινωνήσετε με τους αναγνώστες σας;
    Έχω την πεποίθηση ότι πρόκειται για ένα πολυπρισματικό βιβλίο. Αλλά νομίζω ότι βασικό του θέμα είναι η ματαιοδοξία του μοντέρνου ανθρώπου. Με γνώμονα αυτήν προσπάθησα να αναδείξω τα υπαρξιακά αδιέξοδα και τα ηθικά διλλήματα όλων των χαρακτήρων του έργου.
  • «Κινούμενος στόχος γυναικών σε απόγνωση». Μια ατάκα ανάμεσα σε πολλές άλλες ανάλογου περιεχομένου που χρησιμοποιείτε στο βιβλίο σας και μας κάνουν να χαμογελάσουμε. Ποιον ορισμό θα δίνατε στον άντρα με τα χαρακτηριστικά που βρίσκονται μέσα στα εισαγωγικά;
    Θα έδινα τον ορισμό του άντρα ο οποίος έχει γνήσια συναισθήματα αλλά ταυτόχρονα είναι επιρρεπής στις ευκαιριακές ηδονές. Του άντρα ο οποίος πρώτα κάνει και μετά σκέφτεται, πρώτα αποθεώνει τη σάρκα και μετά ασπάζεται το πνεύμα, πρώτα ικανοποιεί τον εγωισμό του και μετά επωμίζεται τις ενοχές.
  • Ο συγγραφέας σας γνωρίζει πολλούς ανθρώπους ελπίζοντας πως θα τον βοηθήσουν να φτάσει στην άκρη του νήματος μιας αναζήτησης που η αλήθεια είναι κρατά καλή συντροφιά στους αναγνώστες. Ποιος από όλους αυτούς είναι πραγματικός χαρακτήρας που σας ενέπνευσε;
    Όλοι οι χαρακτήρες είναι αποστάγματα των εμπειριών μου και της πραγματικότητας. Θα μπορούσα να πω ότι διαφέρει μόνο ο πρωταγωνιστής ο οποίος μοιάζει με μια άλλη εκδοχή του ίδιου μου του εαυτού. Τώρα αν ένας τέτοιος τύπος κρατά καλή συντροφιά στους αναγνώστες μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσω και να του μοιάσω περισσότερο.
  • Ποια είναι τα όρια του καθενός και πότε καταλαβαίνει ότι τα ξεπέρασε; αναρωτιέστε στο οπισθόφυλλο. Εσείς γνωρίζετε τα όριά σας και τι θα σας έκανε να τα ξεπεράσετε;
    Πιστεύω ότι όλοι γνωρίζουμε τα όρια μας, λίγο ή πολύ. Προσωπικά, νομίζω ότι θα έκανα την υπέρβαση για έναν σκοπό ο οποίος θα συσχετιζόταν με ένα συλλογικό όραμα ή με τον κίνδυνο κάποιου αγαπημένου προσώπου μου. Δηλαδή το αντίθετο από τον πρωταγωνιστή της νουβέλας που έχει «τυφλωθεί» απ` την ιδιοτέλεια του.
  • Ο πυρήνας μέσα μου, θα μπορούσε να γίνει ένα μυθιστόρημα, αφού έτσι κι αλλιώς μπορούσατε να αναπτύξετε τα κεφάλαιά του. Γιατί επιλέξατε να περιορίσετε τον «πυρήνα» σας στα όρια μιας νουβέλας;
    Ήθελα να έχει το βιβλίο έντονο ρυθμό και ταχύτητα και να μην κάνει κοιλιά πουθενά. Η όλη ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε λίγες ώρες και αυτό ήταν ένα ακόμα στοιχείο που ταίριαζε στο γρήγορο τέμπο και πιθανώς στη σύντομη έκταση της. Επίσης θεωρώ ότι είναι ένα βιβλίο το οποίο εστιάζεται στον πρωταγωνιστή, κατά κύριο λόγο, και οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι δευτερεύοντες, οπότε δεν γινόταν να «απλωθεί» περισσότερο και εξαιτίας αυτού. Με λίγα λόγια, ήθελα να είναι της «μιας ανάσας».

Βιογραφικό
Ο Δημήτρης Στατήρης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1985. Σπούδασε μηχανολογία. Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες, και έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά. Έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων «ο σολίστ και άλλα πεζά», Θράκα 2016, «ξένοι στην κόψη», Σμίλη 2018, «προτομές», Σμίλη 2020 και τη νουβέλα «Εκεί που η όραση περισσεύει», Θράκα 2022.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένας μεσήλικας γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα ξεκλέβοντας χρόνο από τις υποχρεώσεις της καθημερινότητάς του. Εργάζεται ως καθηγητής σε ένα σχολείο. Όταν τελικά ολοκληρώνει το μυθιστόρημα, το θερμό ενδιαφέρον ενός εκδότη τον οδηγεί σε ένα μπαρ για να τα πιει και να χαρεί την επιτυχία του. Όμως το παρακάνει, μεθάει και την επόμενη μέρα συνειδητοποιεί ότι έχει χάσει το μοναδικό αντίγραφό του. Έτσι ξεκινάει μια περιπέτεια περιπλάνησης για να βρει πού μπορεί να βρίσκεται και ποιος μπορεί να το έχει. Προσπαθεί να εντοπίσει σημάδια και ανθρώπους που θα τον βοηθήσουν να θυμηθεί τι μπορεί να συνέβη το προηγούμενο βράδυ. Στην πορεία έρχεται αντιμέτωπος με υπαρξιακά και ηθικά διλλήματα που αφορούν τόσο τον ίδιο του τον εαυτό όσο και την οικογένειά του, καθώς καλείται να επιλέξει και να θέσει προτεραιότητες που μπορούν να επηρεάσουν τις ζωές όλων. Ποια είναι τα όρια του καθενός και πότε καταλαβαίνει ότι τα ξεπέρασε;