Ο Θάνος Κονδύλης γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία στην Ελλάδα και την Ιταλία και το 2006 αναγορεύτηκε διδάκτωρ Ιστορίας από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μιλά κυρίως αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά, ενώ κέρδισε και διάφορες υποτροφίες για την πραγματοποίηση σπουδών του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συνέγραψε επιστημονικές μελέτες, έλαβε μέρος σε επιστημονικά συνέδρια, ενώ τιμήθηκε δυο φορές (1996, 2002) από τη Βουλή των Ελλήνων για το ιστορικό του έργο σχετικά με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, το οποίο και εκδόθηκε πρόσφατα. Στο παρελθόν διετέλεσε συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και του Υπουργείου Πολιτισμού. Τον τελευταίο καιρό μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στο Λονδίνο και στην Αθήνα, ενώ πλέον ασχολείται κυρίως με τη δημιουργική γραφή και τη συγγραφή ιστορικών έργων.
Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν σχεδόν όλα τα μυθιστορήματά του. Ειδικά το “Έγκλημα στην αρχαία Ολυμπία” κυκλοφορεί και στην Ιταλία με μεγάλη επιτυχία.

– Είστε Ιστορικός και είναι φυσικό να σας έλκει το παρελθόν, όσα οι πρόγονοί μας έζησαν και άφησαν κληρονομιά σε μας. Όμως βλέποντας κάποιος τους τίτλους των έργων σας, αντιλαμβάνεται ότι η εποχή του Βυζαντίου ασκεί μια ιδιαίτερη επίδραση στα γραπτά σας. Πόσο δύσκολο είναι να αναπαραστήσετε μια τόσο διαφορετική εποχή από τη δική μας, πόση προεργασία χρειάζεται ώστε το αποτέλεσμα να είναι όσο το δυνατόν πιο πιστευτό;
Πράγματι στο πεζογραφικό μου έργο η ιστορία έχει βαρύνουσα σημασία. Σε ορισμένα δε μυθιστορήματα ο ελληνικός μεσαίωνας κυριαρχεί. Καταλαβαίνετε ότι πέραν της μυθοπλασίας είναι αναγκαία και η έρευνα μιας και επιθυμώ με τα βιβλία μου όχι μόνο να τέρψω τον αναγνώστη αλλά και να τον μορφώσω κατά το δυνατόν. Προσωπικώς για να γράψω ένα ιστορικό μυθιστόρημα χρειάζομαι τουλάχιστον δυο με τρεις μήνες έρευνας, ώστε να καταφέρω να αποδώσω σωστά όχι μόνο τα πρόσωπα άλλα και τα ιστορικά γεγονότα γύρω από τα οποία έχω πλέξει το μύθο μου.

– Εκτός από τα ιστορικά γεγονότα όμως σε πολλά βιβλία σας ασχολείστε με εγκλήματα, δολοφονίες και ανεξιχνίαστες υποθέσεις. Σας έχει επηρεάσει κάποιος αγαπημένος ήρωας που διαβάσατε μικρός και ριχτήκατε κι εσείς στο κυνήγι του δολοφόνου;
Δεν θα το έλεγα. Περισσότερο είναι η εσωτερική μου ανάγκη ως συγγραφέας παρά το αποτέλεσμα επηρεασμού από κάποιον εξωτικό παράγοντα, ακόμα κι αν αυτό είναι κάποιος άλλος συγγραφέας. Το ότι μου αρέσουν τα αστυνομικά μυθιστορήματα ως κλίση, το ομολογώ. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι στη βιβλιοθήκη μου έχω ειδικό τομέα με τέτοια έργα.

– Ο έρωτας επίσης είναι κυρίαρχο συστατικό ενός πετυχημένου μυθιστορήματος. Πιστεύετε ότι ένας άντρας μπορεί να αποδώσει καλύτερα τα συναισθήματα που γεννιούνται στην ψυχή του όταν ερωτεύεται, από τις περιγραφές που μια γυναίκα αντίστοιχα καταθέτει όταν τις περιγράφει; 
Νομίζω ότι ο έρωτας είναι ένας, τόσο για τους άντρες όσο και τις γυναίκες. Πράγματι όμως η απόδοση του στο γραπτό λόγο από ένα άντρα συγγραφέα σε σχέση με μια γυναίκα συνήθως διαφέρει, ενίοτε και ριζικά. Εγώ δεν εξετάζω τι θα πει «καλύτερα ή χειρότερα». Αυτό έχει σχέση με την προσλαμβάνουσα αντίληψη του κάθε αναγνώστη ως προς το κείμενο με το οποίο ασχολείται. Είναι γεγονός ότι οι γυναίκες συνάδελφοι έχουν μια κάπως διαφορετική αντίληψη για το θέμα που όμως είναι το ίδιο για άντρες και γυναίκες.

– Έχετε τιμηθεί δύο φορές σχετικά με το έργο σας για τον Ελευθέριο Βενιζέλο και έχετε συμβάλλει σε πολλές επιστημονικές μελέτες. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για αυτή σας την έρευνα και την προσφορά στα ελληνικά γράμματα;
 Η ιστορία από τη νεότητά μου ήταν όχι μόνο σκοπός της ζωής μου αλλά και πάθος. Λοιπόν ποτέ δεν πρόκειται να την εγκαταλείψω. Κανόνας μου ήταν πάντα ότι «όποιος δεν γνωρίζει το παρελθόν του  δεν μπορεί να έχει και μέλλον σε αυτή τη ζωή». Ίσως ακούγεται βαρύγδουπο άλλα έτσι νιώθω, ειδικά για την ελληνική ιστορία που πολλάκις κακοποιείται από ημιμαθείς που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το αντικείμενο και παρ όλα αυτά προβάλλονται από τα ΜΜΕ ως παντογνώστες, ιδιαίτερα στις μέρες μας που έχει προκύψει και το γνωστό θέμα με την Αμφίπολη. Αν μου επιτρέπουν οι αναγνώστες σας μια μικρή συμβουλή: να διαβάζετε τα υπέροχα ελληνικά βιβλία ιστορίας που έχουν γράψει επιστήμονες Έλληνες ιστορικοί και αρχαιολόγοι καταξιωμένοι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εκεί θα βρείτε όλη την αλήθεια για την ελληνική ιστορία και όχι στα κανάλια των τηλεοράσεων.
– Θεωρείτε ότι όσοι έχουν ασχοληθεί με τα ιστορικά μυθιστορήματα έχουν και τη δυνατότητα να το κάνουν; Έχει πέσει στην αντίληψή σας να υπάρχουν αντιγραφές και πώς μπορεί κάποιος να διαφυλάξει την έρευνα που έχει κάνει για δικό του λογαριασμό;
Τα ζητήματα που μπαίνουν είναι αρκετά. Δυστυχώς αυτοί που ασχολούνται με ιστορικά μυθιστορήματα πολλές φορές είναι ανεπαρκείς, τουλάχιστον όσον αφόρα το ιστορικό κομμάτι του έργου τους. Τα ματιά μου έχουν συναντηθεί με απίστευτες γελοιότητες συγγραφέων που όχι μόνο δεν σέβονται τον ιστορικό περίγυρο του έργου τους αλλά ούτε και τον ίδιο τους τον εαυτό ως πεζογράφοι. Ο σωστός συγγραφέας μπορεί, αν θέλει, με αρκετούς τρόπους που προβλέπονται μερικές φορές και από το νόμο, να διαφυλάξει τον προσωπικό του κόπο πάνω στην έρευνα ενός αντικειμένου, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Κυρίως αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει τον κάθε συγγραφέα είναι να μπορεί να αποδώσει αυτό τον κόπο του σωστά μέσα στο έργο του, πράγμα που πολλές φορές δεν είναι εφικτό για διάφορους λόγους.

– Ασχολείστε επίσης και με σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Κάποιος που έχει το ταλέντο να ασχοληθεί με τη συγγραφή πιστεύετε ότι είναι απαραίτητο να παρακολουθήσει τέτοιου είδους σεμινάρια, τι μπορεί να κερδίσει και πώς θα βοηθηθεί προκειμένου να καταφέρει να αναδειχθεί και να αναγνωριστεί;
Θέτετε πολλά ζητήματα. Θα πω ένα βασικό. Τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής είναι αυτό που λέει το όνομά τους. Δεν «κατασκευάζουν» συγγραφείς και κυρίως δεν κατασκευάζουν εμπορικούς συγγραφείς, πράγματα που είναι σε μεγάλο βαθμό άσχετα με την πεζογραφία. Οι νέοι ταλαντούχοι συνάδελφοι, εφόσον δεν έχουν από πίσω τους μια εκπαιδευτική παράδοση στη συγγραφή, πιστεύω ότι θα ωφεληθούν από τέτοια σεμινάρια πολλαπλώς. Αλλά πρώτα και πάνω απ΄ όλα ο νέος συγγραφέας πρέπει να σταθεί απέναντι στο κείμενό του και να παλέψει μαζί του μήνες… ίσως χρόνια, πριν αποφασίσει ότι έχει ολοκληρώσει ένα έργο. Δυστυχώς λίγοι το κάνουν αυτό και για τούτο απογοητεύονται όταν οι εκδοτικοί οίκοι απορρίπτουν τα γραπτά τους.

– Τι σας αρέσει να διαβάζετε από έλληνες συγγραφείς ιστορικά μυθιστορήματα, βιβλία με κοινωνικά μηνύματα, ερωτικές ιστορίες και τι πιστεύετε ότι οι αναγνώστες προτιμούν περισσότερο;
 Προσωπικώς ποτέ δεν άφησα από τα χέρια μου τα καλά αστυνομικά μυθιστορήματα. Επίσης με συναρπάζουν μυθιστορήματα με κοινωνικό περιεχόμενο αλλά κι έργα που έχουν ένα φουτουριστικό ή αλλόκοτο περιεχόμενο. Γενικά το «διαφορετικό» πάντα με έλκει ως συγγραφέα και ως άνθρωπο και θέλω να το γνωρίζω… έστω και από απόσταση. Οι αναγνώστες σήμερα είναι κυρίως θηλυκού γένους και πιστεύω ότι περισσότερο στρέφονται προς αισθηματικά και κοινωνικά μυθιστορήματα.

– Ετοιμάζετε κάτι αυτή την περίοδο, μετά τα «Γαλάζια φτερά του Έρωτα» τι να περιμένουμε;
Αυτή την περίοδο θα βρεθεί στα βιβλιοπωλεία το νέο μου μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Ψυχογιός με τίτλο «ΜΙΑ ΖΩΗ, ΕΝΑ ΦΙΛΙ». Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό έργο, μια πραγματική ιστορία που αφόρα τον ξυλοδαρμό γνωστή κυρίας των βορείων προαστείων από το σύζυγό της. Το θέμα του είναι η ενδοοικογενειακή βία που μαστίζει κρυφά την ελληνική οικογένεια. Αυτό το βιβλίο είναι η δική μου απάντηση σε αυτό το καρκίνωμα κι ελπίζω να συμβάλλω κάπως και να βοηθήσω όποιον έχει ανάγκη από μια καλή κουβέντα.

Ιουλία Ιωάννου

KONICA MINOLTA DIGITAL CAMERA