Λίγο πριν κλείσει τα 18 της η Σελήνη, θα λάβει χώρα μια αναπάντεχη εξέλιξη για τη ζωή της. Μένει σε ορφανοτροφείο στη Βοστόνη, στο ίδιο δωμάτιο με τις επιστήθιες πλέον φίλες της Φαίη και Ροζάνα και ένα άγνωστο σε εκείνη πρόσωπο, θα αναλάβει όλα τα έξοδα των σπουδών της.
Εργάζεται σε μια αλυσίδα καφέ, έχει σχέση με τον Λίαμ εδώ και περίπου 1 χρόνο και είναι ένα διαφορετικό κορίτσι από αυτά της γενιάς της. Βρέθηκε στο ορφανοτροφείο μετά από την απώλεια των γονιών, όταν εκείνοι μαζί με το σπίτι τους κάηκαν ολοσχερώς.
Η Σελήνη είναι ένα από τα δύο κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας. Θα περπατήσουμε σιμά της, θα μάθουμε τους προβληματισμούς της, θα ζήσουμε εκ των έσω την πολυτάραχη ζωή της και θα αναρωτιόμαστε κάθε στιγμή για την εξέλιξη μιας δυσοίωνης ιστορίας που την έχει παρασύρει στη δίνη της.
Ο Πέτρος, είναι το άγνωστο πρόσωπο που θα εισβάλλει στη ζωή της και θα της προσφέρει πολλά. Μια άνετη ζωή και προστασία, ενόσω η μικρή θα τον ερωτεύεται, κάτι που δεν θα έπρεπε να επιτευχθεί.
Η ιστορία τους είναι διαφορετική, είναι απρόσμενη, τουλάχιστον εγώ έτσι τη βίωσα και αν προσπαθήσεις να την δεις με γνώμονα τη λογική, δεν θα καταφέρεις πολλά. Αφέσου ελεύθερος από προκαταλήψεις, ακολούθησε τις λέξεις και σίγουρα φτάνοντας στο τέλος, θα έχεις γίνει συνοδοιπόρος σε ένα αλλιώτικο ερωτικό ταξίδι.

ένας αιώνας δεν ήταν αρκετός για να μάθεις να συγκρατείς τον χείμαρρο μέσα σου…

Ένα δώρο γενεθλίων με χάλια γούστο περιτύλιγμα, μια μύτη που τρέχει αίμα, μια λίστα με αιμοδότριες 0 αρνητικό, η ιστορία της Λίλιθ που παραλληλίζεται με το κείμενο, ένα μεταπτυχιακό και ένα διαζύγιο αλλά και μια νέα πατέντα με ένα αντίδοτο, αποτελούν την αφετηρία της ιστορίας μας που προβλέπεται να είναι καταιγιστική.
Ένα νέο σχολείο για πλουσιόπαιδα, ένας νέος, ωραίος, πλούσιος, γοητευτικός και καλοσυνάτος κύριος που προσδιορίζεται ως κηδεμόνας, ένα κόκκινο κορμάκι με χοντρές κορδέλες στη μέση, μια μεγάλη αλλαγή χρώματος μαλλιών και ένα ταξίδι με κρυφό προορισμό, προσφέρουν στον αναγνώστη μια πληθώρα συναισθημάτων και γεννούν αγωνία για τη συνέχεια.

πρώτη φορά νιώθω τόσο ζωντανή. Μαζί σου κάνω όλες τις πρώτες φορές

Θα διαβάσουμε για τον ιπποτικό και αστείο Όλιβερ, την πανέμορφη Μαργαρίτα και τη μικρή Μάρω, θα γίνει λόγος για το Μέτωπο και την εισβολή του Ιταλικού Στρατού στην Αλβανία και θα γνωρίσουμε τον προσωπικό εξομολογητή και σωτήρα Άλεξ.
Θα αποκαλυφθεί μια συλλογή αναμνήσεων και ένα μυστικό από τον Άδη, θα γίνουμε μάρτυρες μιας ένωσης ξέχειλης από φροντίδα και τρυφερότητα που συνδράμει σ’ έναν ήσυχο ύπνο χωρίς όνειρα και θα περιπλανηθούμε στον Σαν Φρανσίσκο, συνταξιδιώτες ενός ερωτευμένου ζευγαριού.
Και ενώ όλα συναινούν προς μια περίεργη μα καταλυτική ευτυχία, ένα τσουνάμι αποκαλύψεων και κρυμμένων μυστικών θα ταράξει τη νηνεμία της σχέσης τους, μιας σχέσης που μπορεί να μην έχει τίποτα το κοινότυπο ή το συνηθισμένο, αλλά είναι αυτή που έως τώρα πληρούσε τις προϋποθέσεις των ομόλογών της.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Ελευθερίας Τσιντάρη, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
κουράστηκα να είμαι το φεγγάρι όταν δεν έχω ουρανό…

Νιώθω ευτυχής γιατί θεωρώ πως δεν έχω αποκαλύψει σχεδόν τίποτα από τις πτυχές της κεντρικής ιδέας του βιβλίου ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Θα ήθελα να νιώσετε την απορία και την έκπληξη, όταν ανακαλύψετε μόνοι σας τι κρύβεται στα άδυτα του βιβλίου, να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα και να πορευτείτε αναλόγως, χωρίς να διαβάσετε το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Κλείνοντας θα πω μονάχα ότι, τα χωρίς απάντηση γράμματα που ξεχειλίζουν απόγνωση μα και αγάπη, εντείνουν αντί να κατευνάζουν τους παλμούς του αναγνώστη που αδημονεί να φτάσει στους τίτλους τέλους.

Η Ελευθερία Τσιντάρη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1998. Από την ενηλικίωσή της και έπειτα εργάζεται ως αεροσυνοδός στο εξωτερικό.
Στην ηλικία των δεκατριών άρχισε να γράφει παραμύθια σε ένα τοπικό περιοδικό και από τότε ξεκίνησε η ενασχόλησή της µε τον κόσμο της τέχνης. Αργότερα, στο λύκειο, της απονεμήθηκε το πρώτο πανελλήνιο βραβείο για την ταινία μικρού μήκους που δημιούργησε µε την ομάδα της (η ίδια έγραψε το σενάριο και ανέλαβε τη σκηνοθεσία), µε τίτλο «Όσο μπορούμε». Σήμερα αρθρογραφεί στο thebluez.gr.
Τα βιβλία της κυκλοφορούν µε τους τίτλους Χωρίς την ελπίδα και Έρωτας από ψηλά.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.