«…Και οι ψυχές συνεχίζουν το αέναο δικό τους ταξίδι, τη δική τους αναζήτηση. Άλλες είναι πιο τυχερές και βρίσκουν το δρόμο τους εύκολα, χωρίς να ταλαιπωρούνται. Κι άλλες ψάχνουν για πάντα το σώμα εκείνο που θα τους φιλοξενήσει, το σκοπό για τον οποίο γεννήθηκαν… ως την αιωνιότητα και πέρα από αυτήν…»

Η Ιουλία Ιωάννου πρωτοεμφανίστηκε στα εκδοτικά δρώμενα της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας το 2015 με το βιβλίο «Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα». Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, το 2016 κυκλοφορεί το δεύτερο βιβλίο της, «Απώλειες» ενώ το 2017 εκδίδεται το τρίτο και τόσο διαφορετικό από τα δύο προηγούμενα, βιβλίο της, με τίτλο «Ασημένια μάτια». Το καλοκαίρι του 2019 κυκλοφορεί το τέταρτο βιβλίο της, «Μετέωρα Μυστικά», το οποίο απέσπασε θετικές κριτικές από αναγνώστες και αρθρογράφους. Στο βιβλίο αυτό, όπως και στο «Ασημένια μάτια» διαφάνηκε με σαφήνεια ότι η συγγραφέας έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει και έργα μυστήριου και φαντασίας, εκτός από τα κοινωνικοαισθηματικά μυθιστορήματα που μας είχε δώσει μέχρι τότε. Το νέο της έργο με τίτλο «Πέρα από την αιωνιότητα», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΗΓΗ, είναι αυτό που επιβεβαιώνει ακραιφνώς ότι η Ιουλία Ιωάννου, έχει οδηγηθεί με επιτυχία σε νέα αφηγηματικά μονοπάτια.

«…Ο Δόκτωρ Σαλάφια κοίταξε το άψυχο σώμα μπροστά του και προσπάθησε να διώξει από μέσα του κάθε συναίσθημα. Ήταν δύσκολο αυτό που επρόκειτο να επιχειρήσει. Είχε και ο ίδιος μία κόρη και δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί πώς θα ένιωθε αν ήταν αναγκασμένος να την αποχωριστεί. Από τη μία καταλάβαινε τον δύστυχο πατέρα, από την άλλη όμως, αν τον ρωτούσε κάποιος δεν ήξερε να απαντήσει αν θα επιθυμούσε να κάνει κάτι αντίστοιχο στο παιδί του. Δεν είχε καμία σχέση με όλα τα πειράματα και τις δοκιμές που είχε στο παρελθόν τολμήσει με νεκρά ζώα ή κάποιες περιπτώσεις ανθρώπων προχωρημένης ηλικίας όταν του είχε ζητηθεί. Εδώ επρόκειτο για ένα μωρό. Όσο και αν είχε εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του, όσο και αν πίστευε ότι το δικό του μείγμα, μπορούσε να κάνει τη διαφορά σε σχέση με άλλους ταριχευτές, ένιωθε ευθύνη απέναντι στις προσδοκίες του Στρατηγού και της γυναίκας του κι αυτή η ευθύνη δεν έπαυε να του δημιουργεί νευρικότητα και να κάνει τον ιδρώτα να στάζει από το μέτωπό του…»

Μια πρωτότυπη ιστορία που εξελίσσεται σε διαφορετικούς χρόνους και διαφορετικούς τόπους. Στη Σέριφο, στο Λαύριο, στο Παλέρμο, στη Σαρδηνία και από το 1879 έως το 1963. Μια ιστορία που ξεκινά από την αληθινή ιστορία της δίχρονης Ροζαλίας Λομπάρντο, της ωραίας κοιμωμένης της Σικελίας όπως είναι γνωστή, που πέθανε από πνευμονία και την ταρίχευση της από τον χημικό Αλφρέντο Σαλάφια το 1920. Μια ταρίχευση που έκανε τη Ροζαλία να εξακολουθήσει να «ζει» στις κατακόμβες της Σικελίας «πέρα από την αιωνιότητα». Οι αληθινοί ήρωες του έργου, μπλέκονται επιδέξια με τους φανταστικούς και σκιαγραφούνται αδρά σε ένα αναγνωστικό ταξίδι γεμάτο αγωνία και ανατροπές. Παράλληλα, ιδιαίτερο αναγνωστικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία της Σερίφου και της τραγικής εξέγερσης των μεταλλωρύχων τον Αύγουστο του 1916 όταν το άγονο νησί ακόμα ζούσε από τα μεταλλεία, όταν οι άνθρωποι μοχθούσαν για το μεροκάματο και έχαναν τη ζωή τους μέσα στις σπηλιές μέχρι το οριστικό κλείσιμο τους το 1963. Η πόλη του Παλέρμο, το Λαύριο και η εκεί απεργία των μεταλλωρύχων το 1896 είναι θέματα που πραγματεύεται η αφήγηση σε ένα συμπαγές σύμπαν που κινητοποιεί το αναγνωστικό ενδιαφέρον τροφοδοτώντας το παράλληλα με ουσιαστικά ιστορικά στοιχεία της εποχής.

Καλογραμμένο σε τριτοπρόσωπη αφήγηση, με ζωντανές περιγραφές, εικόνες, ρεαλιστικούς διαλόγους και πραγματικά γεγονότα μέσα στα οποία τοποθετήθηκαν ήρωες είναι το βιβλίο της Ιουλίας Ιωάννου. Καταστάσεις, παιχνίδια της μοίρας και αποφάσεις, μα και ανατροπές που εναλλάσσονται εξυπηρετώντας τη δομή και την πλοκή του έργου, ώσπου όλα μπαίνουν στην θέση τους σιγά σιγά, και τίποτα δεν μένει αναπάντητο. Δε γνωρίζουμε τι μπορεί να σκεφτεί ένας αναγνώστης για τα μυστικά που κρύβει το βιβλίο το μόνο σίγουρο είναι ότι, το ταξίδι που θα κάνει με την ανάγνωση αυτού του μυθιστορήματος θα είναι ένα ταξίδι γεμάτο μυστήριο, αγωνία, περιπέτεια, εκπλήξεις, αλήθειες και κρυμμένα μυστικά, ακροβατώντας ανάμεσα στη φαντασία και στην πραγματικότητα, ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος, στις θαμμένες επιθυμίες και στα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν, τη μοίρα και τις προσωπικές επιλογές των ηρώων, την εμμονή και την παράνοια, τον θάνατο.

«…Η ζωή κυλάει γοργά, παίρνει μαζί της τις αναμνήσεις που δημιουργεί ο χρόνος, τα θέλω και τις απαιτήσεις μας. Άραγε είναι γραφτό από κάποιο αόρατο χέρι να δένει σφιχτό κόμπο τις καρδιές ανυποψίαστων ανθρώπων, τις επιθυμίες και τα απωθημένα τους; Και τι είναι ικανό να ξεμπλέξει έναν σφιχτοδεμένο κόμπο; Έναν άλυτο γόρδιο δεσμό που δεν λύνεται με τίποτα; Ποιος έχει τη δύναμη να κόψει αυτό το γόρδιο δεσμό; Και ποιες θα είναι οι συνέπειες μιας τέτοιας πράξης;…»

Και αν και το βιβλίο έχει στοιχεία μυστηρίου και φαντασίας, μυστικών και αγωνίας, και το κοινωνικό στοιχείο είναι έντονο στις σελίδες του. Πέρα από τα ερωτήματα τα οποία θέτει για τη φιλία, την αγάπη τον παράνομο έρωτα και τον χρόνο είναι σαφέστατο το ερώτημα του ηθικού διλήμματος για την ανάγκη διατήρησης του ανθρώπου στον χρόνο, την ταρίχευση και τα αποτελέσματά της σε προσωπικό, κοινωνικό και διαχρονικό επίπεδο.

«…Και οι ψυχές συνεχίζουν το αέναο δικό τους ταξίδι, τη δική τους αναζήτηση. Άλλες είναι πιο τυχερές και βρίσκουν το δρόμο τους εύκολα, χωρίς να ταλαιπωρούνται. Κι άλλες ψάχνουν για πάντα το σώμα εκείνο που θα τους φιλοξενήσει, το σκοπό για τον οποίο γεννήθηκαν… ως την αιωνιότητα και πέρα από αυτήν…»

Ένα βιβλίο για τη ζωή πέρα από τον χρόνο και την ατέλειωτη αγάπη σε κάθε έκφανσή της. Τη μητρική αγάπη, την αδελφική αγάπη, τον έρωτα, τα μυστικά, τις αποφάσεις της ζωής, τα λάθη, τα πάθη, τη συγγνώμη, την αθανασία της ψυχής και την ταρίχευση του σώματος. Κυρίως όμως για την αγάπη άνευ όρων στο διηνεκές, εκείνη που συνεχίζει να υπάρχει πέρα από την αιωνιότητα.

                                  

[«Παλέρμο 1920. Ο νεαρός Αντόνιο παρακολουθεί την ταρίχευση της δίχρονης Ροζαλίας Λομπάρντο από τον διάσημο ταριχευτή Αλφρέντο Σαλάφια.
Μεγάλο Λιβάδι, Σέριφος. Ο δεκαπεντάχρονος Μενέλαος βιώνει την εξέγερση των μεταλλωρύχων και την αιματηρή εξέλιξή της τον Αύγουστο του 1916.
Λαύριο 1896. Ο Λεωνίδας μένει ολομόναχος στον κόσμο, μετά τον θάνατο του πατέρα του και την εξαφάνιση της μητέρας του.

Ασύνδετα γεγονότα, σε διαφορετικούς τόπους και χρόνους, καθορίζουν την τραγική ένωση τριών ανδρών.

Ανάμεσά τους πρόσωπα και τόποι, που στο πλαίσιο της ιστορίας αποκτούν μελανούς χρωματισμούς, εκτρέπονται στο απρόβλεπτο και επιστρέφουν πάλι, με το μη προβλέψιμο της ανθρώπινης ψυχής.

Ένας παράνομος έρωτας και μια εμμονή οδηγούν σε απροσδόκητες καταστάσεις, καθώς το κυνήγι για το μυστικό της αθανασίας θα ανατρέψει τα αρχικά σχέδια.

Το “Πέρα από την αιωνιότητα” είναι ένα μυθιστόρημα καταιγιστικών ανατροπών, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που εξελίσσεται γρήγορα σε ένα θρίλερ ανατροπών πάνω σε λεπτές ρόγες. Μια ιστορία για την αφοσίωση και το άσβεστο πάθος, μια τραγωδία δίχως τέλος ώσπου να γνωρίσουν οι ήρωες το μεγαλείο της αγάπης.]