Φιλολογικός Όμιλος Ελλάδος ποιητική συλλογή δομημένου ρεαλισμού,
α΄ επιπέδου τεχνοτροπίας Εκδόσεις Γράφημα 2023 σελ.20

Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς


Η ποιητική συλλογή δομημένου ρεαλισμού με τίτλο «Έξι χρόνια αρκετά, δεν θα γίνουνε επτά. Πολυτεχνείο, 1973» αποτελεί τη συνέχεια των προσπαθειών των μελών τού Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος όπως αποτυπώσουν την τεχνοτροπία και τις απαιτήσεις αυτής στην ανάγκη επεξεργασίας τού ιστορικού χρόνου, κατασκευάζοντας τη μνήμη ως πεδίο αναφοράς τής αλήθειας. Μετά από έρευνα και συστηματική μελέτη τού αρχειακού υλικού, απέδωσαν στην ποιητική μορφή την πρόκληση του μετασχηματισμού της γνώσης σε εικόνες μίας τεθλασμένης και ετεροπροσδιορισμένης βιωματικής εμπειρίας, επιχειρώντας να καταγράψουν τη σκηνή μίας πράξης του κοινωνικού γίγνεσθαι.
Επτά μήνες προεργασίας αποτυπώθηκαν στην τεχνική και τεχνοτροπική αναπαράσταση των όρων τού δομημένου ρεαλισμού, πρώτου επιπέδου κατάρτισης, επιδιώκοντας τη διατύπωση των στοιχείων τού χώρου και τού χρόνου, ως συνδετικούς κρίκους στην κατανόηση των γεγονότων και των συνθηκών που οι πρωταγωνιστές αντιμετώπισαν.

Μία συλλογή η οποία επεμβαίνει στον δημόσιο λόγο με σκοπό την αναδιατύπωση των ορίων τής ιστορικής θέσης.
Γράφουν οι : Κωνσταντίνος Λίχνος «Η πύλη γκρεμίζεται», Ελένη Σακκά «Ξημερώματα 17ης Νοέμβρη», Γιάννης Πολύζος «Τελευταία εκφώνηση», Ηλίας Κολλιόπουλος «Πέμπτη,15 Νοέμβρη 1973»,Λουκάς Αναγνωστόπουλος «Μπροστά στην πύλη», Αντωνία Καππέ «Νοέμβρης του ΄73, Στουρνάρη 49 Α», Λουκία Πλυτά, «Νύχτα 17ης Νοέμβρη 1973»,Μαργαρίτα Γριμάνη «Συνέλευση Μηχανολόγων ΕΜΠ», Άννα Πετρίδου «Ψεύτικες στολές», Νίκη Σκουτέρη «Σήμερα πεθαίνει ο φασισμός», Γεωργία Δεμπερδεμίδου «Το σφαγείο της εξέγερσης», Λεύκη Σαραντινού «Τελευταίος Καφές», Ιωάννης Μπαχάς «…μη γίνουνε επτά», Αχιλλέας Αναγνώστου «Στην εργατική συνέλευση».

Το σφαγείο της εξέγερσης
Μεσάνυχτα δύο η ώρα, 17 Νοέμβρη 1973
εγώ και καμία τριανταριά σύντροφοι
βρισκόμαστε στο προαύλιο του Πολυτεχνείου
με υψωμένη γροθιά φωνάζουμε συνθήματα.
Λίγα λεπτά αργότερα,
πλησιάζουν την πύλη δέκα άτομα
και σκαρφαλώνουν στα κάγκελα αυτής.

Απ΄ έξω είναι παραταγμένα άρματα,
το ένα δίπλα στ΄ άλλο
ένα εξ αυτών, ανάβει το φως προβολέα,
στρέφοντάς το στο μέρος μας.
«Είμαστε αδέλφια», φωνάζουμε,
ενώ ακούγεται ο συριγμός απ΄ τις ερπύστριες.


Ο Φιλολογικός Όμιλος Ελλάδος συγκροτήθηκε με γνώμονα την κατασκευή μίας νέας λογοτεχνικής παράδοσης. Στόχος εξ αρχής υπήρξε η επιστημονική έρευνα και ανανέωση των οπτικών ερμηνείας τής ιστορικής εξέλιξης της εγχώριας λογοτεχνίας, από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα. Η συσσωρευμένη γνώμη τίθεται επί τάπητος στο μικροσκόπιο της αναλυτικής εξήγησης των αιτιών που οδήγησαν στη δημοσίευση και τη συγκρότηση ρευμάτων έκφρασης και σκέψης στον ελλαδικό χώρο. Για να οδηγηθούμε, ωστόσο, σε ένα ορισμένο αποτέλεσμα οφείλουμε εκ των προτέρων να ορίσουμε τη δική μας αφετηρία θέασης των πραγμάτων. Η τελευταία περιλαμβάνεται στα πλαίσια του ρεαλισμού και δη του «δομημένου ρεαλισμού», προέκταση του αντίστοιχου ρεύματος τού 18ου και 19ου αιώνα, υπό την ανανεωτική κατασκευή των σύγχρονων δεδομένων ανάγνωσης τόσο τού λόγου, όσο και τής αισθητικής αυτού. Το εγχείρημα, συνολικά, επιδιώκει, μέσα από την εκδοτική δραστηριότητα, να αναδείξει πτυχές τής πνευματικής παραγωγής, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, στη βάση τής κριτικής αναδόμησης όρων και προϋποθέσεων συγκρότησης του δημόσιου χώρου. Εκδίδει ανά τρίμηνο το «Λογοτεχνικό Δελτίο», φιλολογικό όργανο ποικίλης ύλης.
Έχει εκδώσει τα κάτωθι συλλογικά έργα: «Μανιφέστο/Δυο σχολές του ρεαλισμού», «Κάποτε στην Ελλάδα. Συλλογικός τόμος ιστορικού διηγήματος 1900-1930», «Εποπτείες: Ανθολογία ποιήσεως», «Στιγμές: Ο ποιητής Τόλης Νικηφόρου 1966-2022», «Βαρδάρης», «Μακρόνησος-Δώδεκα ώρες στον Ήλιο», «Έξι χρόνια αρκετά, δεν θα γίνουνε επτά. Πολυτεχνείο, 1973».