(Η ζωή στην ελληνόφωνη Καλαβρία)
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΤΖΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ
Με μία γοητευτική τεχνική και με μία διττή αφήγηση συνδέεται το παρελθόν με το παρόν σε μία ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα ιστορία, όπου η αληθινή ιστορία περνάει ήρεμα μέσα από μία εμπνευσμένη μυθιστορία, που έχει τον πρωταρχικό λόγο.
Ο αναγνώστης παρακολουθεί στον πρώτο χρόνο τη ζωή της έφηβης Αντονέλλας Ιωακειμίδη στην Αθήνα τα χρόνια της Γερμανικής κατοχής. Μεγαλώνει σε μία εύρωστη οικονομικά οικογένεια με τον δικηγόρο πατέρα της Αριστείδη να κυριαρχεί με τις αταλάντευτες απόψεις του πάνω στα αδέλφια του και με τη δεσποτική συμπεριφορά στη δική του οικογένεια. Ο Αριστείδης συνεργάζεται στενά με τους Γερμανούς κατακτητές αποκομίζοντας προσωπικά οφέλη.
Η σύζυγός του, η Βασιλική, αν και υποταγμένη στον ανδροκρατούμενο κοινωνικό ιστό της εποχής, μεταπηδά από την αυταπάτη στην επίγνωση της κατάστασης και πληγώνεται βαθιά. Αρχοντική Αιγυπτιώτισσα, με πνευματική καλλιέργεια και συναισθηματικό εσωτερικό πλούτο, διατηρεί άσπιλη την υπόληψή της και ακολουθεί τις προσταγές της ψυχής της.
Ανακαλύπτει διόδους κοινωφελούς προσφοράς και ανταποκρίνεται με ευαισθησία. Διαπαιδαγωγεί κατάλληλα την κόρη της, την Αντονέλλα, η οποία κληρονομεί τα χαρίσματα της μητέρας της και πικραίνεται από την επονείδιστη δράση του πατέρα της. Τα λόγια του υπερήλικα παππού της Αντονέλλας, πριν φύγει από τη ζωή, ηχούν στα αυτιά της εγγονής του:
➖”Να φύγεις από δώ, παιδί μου, ν’ανοίξεις τα φτερά σου και να φύγεις μακριά πριν προλάβουν να σε μάθουν να σκέφτεσαι με αριθμούς“.
Αυτή τη συμβουλή θα ακολουθήσει η Αντονέλλα όταν γνωρίσει τον καρμικό έρωτα της ζωής της στο πρόσωπο του Ιταλού στρατιώτη, Αναστάζιο Αντριότι. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη σύντομη παραμονή στην Αίγυπτο, η Αντονέλλα και ο Αναστάζιο μεταβαίνουν, μετά από ένα εξαντλητικό ταξίδι και με ενδιάμεσο σταθμό τον Πειραιά, στην Ορεινή Μπόβα της Κάτω Ιταλίας, όπου κατοικούν οι δικοί του και οι οποίοι τους καλοδέχονται.
Η αποδοχή από τη νέα οικογένεια τής δίνει δύναμη, όμως τα καυτά ζητήματα του Νότου που αντιμετωπίζουν είναι αποκαρδιωτικά και πολύ απέχουν από τις συνθήκες στο βόρειο τμήμα της χώρας. Τα Ελληνόφωνα χωριά είναι κατεστραμμένα από αεροπορικούς βομβαρδισμούς, αποτέλεσμα της καταστροφικής μανίας του Μουσολίνι για τους Ελληνικής καταγωγής κατοίκους. Και οι ηρωικοί αυτοί κάτοικοι, πιστοί θεματοφύλακες, αγωνίζονται να επιβιώσουν διαφυλάττοντας την πολιτισμική κληρονομιά.
Δυναμική και πεισματάρα, η Αντονέλλα αποδεικνύεται εργατική και υπεύθυνη. “Μόνο με αγώνα κατακτώνται τα όνειρα”, δηλώνει. Βρίσκεται σε ένα εντελώς πρωτόγνωρο για εκείνη περιβάλλον, αλλά εξοικειώνεται με τις νέες συνθήκες και προσαρμόζεται. Το 1960 “η τύχη φλερτάρει με την αξιοσύνη” και το ζεύγος Αντριότι καταφέρνει με τις οικονομίες του να αποκτήσει την ιδιοκτησία της “Locanda Magna Grecia”και να αναβιώσει την αίγλη του παλιού Πανδοχείου.
Η Αντονέλλα ατσαλώνει το σώμα της και με μια αγέρωχη συμπεριφορά εξακολουθεί, παρά τα χρόνια που περνούν, να δραστηριοποιείται δυναμικά. Συνυπάρχει στο Πανδοχείο με τους μόνιμους πλέον ενοίκους που έχουν επιλέξει να ζουν σε ένα ειρηνικό περιβάλλον. Δρουν, όχι ως μονάδες, αλλά συλλογικά, παρά το γεγονός ότι είναι ετερόκλητες οντότητες. Δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο η “παρέα” των ενοίκων που συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του Πανδοχείου με κάθε μέσον.
Το “ΠΑΝΔΟΧΕΙΟ” είναι ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα ιστορικό, περιπετειώδες, ταξιδιωτικό και αισθηματικό. Ο αναγνώστης ταξιδεύει από τη Γερμανοκρατούμενη Αθήνα το 1940-45, στην Ορεινή Μπόβα στη Καλαβρία το 1946 και τέλος στο Ρήγιο το 1995-96. Οδοιπορεί στα Ελληνόφωνα χωριά, στη Magna Grecia, που αποπνέουν έναν άλλο αέρα με τον πολιτισμό και την ιδιαίτερη κουλτούρα και ακούει τη Γκρεκάνικη διάλεκτο. Πληροφορείται τα έθιμα της περιοχής και συμμετέχει με πλήθος κόσμου στις γιορτές, όπως τη γιορτή του ξιφία, “του μονομάχου της θάλασσας”, όπως το ονομάζουν. Τέλος χορεύει την παραδοσιακή ταραντέλα σε ένα γρήγορο και αισιόδοξο ρυθμό.
Με την ποιότητα λόγου και γραφής, η συγγραφέας κρατάει γερά τα ηνία της πένας της πάνω σε μία δυνατή πλοκή, χωρισμένη σε δύο κύριους κύκλους, με την γρήγορη ροή του λόγου, την ακριβή αποτύπωση της τοπικής διαλέκτου και την τροφοδότηση πληροφοριών. Πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές είναι σημαντικοί χαρακτήρες με ποικίλες δραστηριότητες, άριστα σκιαγραφημένοι. Κακοποιητικές συνθήκες επιφέρουν δεινά, αλλά τα αισιόδοξα μηνύματα υπερισχύουν και το “καλό πείσμα” αποδεικνύεται ζωογόνο με την τολμηρή ιδιοσυγκρασία και την ανιδιοτελή αγάπη να είναι ένα καλά φυλαγμένο οπλοστάσιο στη καρδιά.
➖”Να θυμάσαι πάντα πως όταν είμαστε ανεπαρκείς απέναντι στον θάνατο, ανήμποροι στον έρωτα κι αναποφάσιστοι δεν φτουράει ζωή μέσα μας“.
Η Δέσποινα Χατζή γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων και εκπαιδεύτηκε στα κέντρα Αιμοδοσίας των Νοσοκομείων Γ.Ν.Α., Λαϊκό και Παίδων Αγία Σοφία” και “Άγιος Σάββας”.
Εργογραφία (μυθιστορήματα και μία νουβέλα)
“ΜΟΙΡΟΓΙΑΣΕΜΟΛΑΔΟ”
“ΖΩΗ ΣΑΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟ”
“Ο ΛΑΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΤΟΥ ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΑΝΓΚΟ”(νουβέλα)
“ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΙΣΤΡΟΣ”
“ΣΜΑΡΩ- ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΣΠΟΡΟ ΣΤΟΝ ΣΗΚΟΥΑΝΑ”
“ΟΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΕΣ,Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΝΕΙΛΟΧΩΡΑ”
“ΤΟ ΠΑΝΔΟΧΕΙΟ”
(τα τελευταία τέσσερα μυθιστορήματα έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ)
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.